Gaflet Şiiri - Mustafa Ocak

inancın azaldıkça kadir bilirliğine
aşkın tastamam da bir özeti mi çelişki
öylesine eminken bakire sevgilinin
erkeğini her daim tek’i bileceğine

dünyaları sömürmüş o milletin güzeli
akşamdan sabaha hazır bir soylu sana
karanlık günlerine ışık gibi tüneyen
sürekli kurtuluşun vizesidir gözleri

ağzında gevelenen sözdür sanki umudun
kışkırtılmış düşlerin boşa çıkan hesabı
bilinen gidişlerin hatta dönüşlerin de
takvime alınmamış tuhaf tesadüflerken

dikenleri kanında budadığın güllerin
şimdi güvenebilmek o bütün yabancıya
en sonunda sanrısı kırılmış bir histeri
ya da çok tehlikeli bir büyük gaflet belki