Deryayı aşka dalıp, gark olmuşum gaflete,
Gafleti baht sanmışım, benzetmişim devlete.
Devlet benim devletim, çektikçe hasretini,
Hasreti bitti şimdi, kaybetti rağbetini.
Rağbeti maşuk görmüş, ben çekmişim zahmeti,
Zahmeti karşılıksız, olmaz imiş rahmeti.
Rahmeti görmeyen can, hiç erer mi vuslata?
Vuslata ermeyince, mahkûm oldum uzlata.
Uzlat ile anladım, kara sevda zulmeti,
Zulmet kalpte doğurdu, aşka karşı nefreti.
Nefret ile kim bulur, sorarsanız hürmeti?
Hürmeti ben bulmuşum, aşka edip nefreti.
Kayıt Tarihi : 26.8.2007 22:02:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mircevat Ahıskalı](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/08/26/gaflet-7.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!