Yalnızlığı tutuyor eller
Çaresizlik taşıyor düşünceler
Beden yılların yüküyle yorgun
Vicdan muhasebeden firarda
Hatıraların en güzeli kalmış akılda
Günahlar sürgün hatıralardan…
Mazeretler aranmaktadır hatalara
Akıl bir neden bulmak zorunda
Hâkim seyrederken komediyi
Sanık umut üretiyor kendine
Sanıyor ki aldatabilecek hâkimi
Oysa aldatmakta kendini her an…
Mesafe her an biraz daha kısalmakta
O sanki ulaşılmaz sanılan mezarla
Zaman son salayı beklemekte
Beden sinyal veriyor durmadan
Zaman seli bir kütük gibi sürüklüyor hızla
İnsan istemeden…
Baharın kokusu aranıyor hatıralarda
Son baharın son yapraklarında
Duygular gençlik günlerini ansa da sıkça
Beden kırk kilitli mahzenlere kapatılmış
Yavaş yavaş duyulmakta cellâdın ayak sesleri
Geliyor ferman…
Oyna sen oyuncaklarınla biraz daha
Duracak mı sanki zaman?
Vagon giderken rayında sırtını dön sen
Kulakların her gün duyuyorken ezanı
Ve Allah haykırıyorken varlığını her şey den
Kulaklarını kapa sen…
Gaflet kaplamış arzı, zaman ahir zaman
Para Rab olmuş haşa şeytan tebessüm saçmakta
Beden ruhu yemekte sevgi yalan aşk yalan
Zevk bedende aranıyor gönülde sessiz bir figan
Öldükten sonra dirilmek istemiyor insan
Dünyaya taparken…
Şubat 2011
Refik YıldızKayıt Tarihi : 5.2.2011 22:46:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!