Gaflet Şiiri - Ökkeş Yüksek

Hayat öyle kısa; bir an misali,
Ebed denizinde damla misali,
Hayatın çarkları ömür öğütür,
Boşa geçen her an gaflet büyütür.

Sorsam insanlara; yaşadınızmı?
Dünyadan kâm alıp hiç kandınızmı?
İnsanlar hep gafil,dertli,derbeder,
Birçoğu Dünyadan hazin göç eder.

Dünyayı bitmeyen oyun sanırlar,
Işığı tükenmez kandil sanırlar,
Zaman müsadesiz saat sayılı,
Ötelere göç var günler sayılı.

İnsana kardeşi olur ise el,
Düşene uzanmaz bir kurtaran el,
Caddelerde tıklım tıklım insanlar,
Birbirinden fersah fersah uzaklar.

Feragât geçmişin masallarında,
Sadakât kuytuda bogazlanmada,
Nefisler hep serkeş,atlı,pusatlı,
Vicdanlar kavgada kanlı,bıçaklı.

Camiler bayramlık tören yerleri,
Mahzun gecelerin ören yerleri,
Basiret köreldi,imanlar güdük,
Mideler kocaman,beyinler küçük.

Sevap kaf dağında kayıp nur gibi,
Günah her köşede sel sebil gibi,
İnsanlar tasmalı,yularlı,bağlı,
Köpekler hep serbest,taşlar hep bağlı.

Hayata perestiş etti insanlar,
Korkunun adresi oldu mezarlar,
Ölüm ötelerin vuslat bestesi,
Ölümlü Dünyanın ölmeyen sesi.