Yarı şaka yarı ciddi,
Bir gün daha bitti
Gözün aydın işkencenden!
İşkencen;
Onla olmaktan değil,
O'nu, O'nun seni sevdiği kadar sevememekten! ..
Her defasında buldum sanıyorsun!
Her defasında,
Her birinde yeni birşeyler keşfediyor;
'Evet bunda farklı! ',
'Bu kesin benim erkeğim! ' diyorsun!
Şimdi ise;
'Bunu diğerleri kadar sevmedim, bu kesinlikle farklı! ' diyorsun!
'Sevmedim' derken bile korkuyorsun!
Acaba;
Senin sevemeyeceğin erkek var mıdır? !
Bir gelene beş bin giderken;
Nasıl sevemem diyorsun!
Sen;
Sevgiye aç, biçare dolaşırken;
O kadar umut avcısı var ki piyasada!
Hepsi ucuz,
Hepsi basit ve körelmiş!
Üstünkörü sevdaların yıpratılmış esiri değilsin!
Ama gidip gidip onları bulmakta da üstüne yok hani!
Arayışların hep en iyisi için,
Buluşların ise şaşırtıcı derecede vasat!
Dünyadaki bütün işlerin hep böyle kesat!
Neye güveniyorsun, neye dayanıyorsun bilinmez ama;
Konuştuğunda mangalda kül bırakmıyorsun!
Herkesin akıl hocası sensin!
Yüreklisin, cesursun,
Harbi kızsın, doğrusun, dürüstsün!
Helalinden yer içersin!
Maalesef ki;
Takıldığın tek nokta kendinsin!
Ya kendini
Ya da çevrendekileri kandırıyorsun!
Anlatırken için acır; anlatırsın!
Dinlerken yüreğin sızlar; dinlersin!
Sen ne biçim birşeysin!
Güçlü, iradeli, akıllı, zeki!
'Seher bu! ' der herkes baktığında!
Sen ise;
Karanlık odalarına çekılmişsin hücrelerinin!
Tüm dünyaya kapatmışsın kapılarını!
Bihabersin dünyanın dönüşünden!
Her kapın hüzne,
Her ışığın karanlığa bağlanır olmuş!
Duygularını kaybettin de onları mı arıyorsun!
Hep mantık, hep mantık diyorsun!
En mantıksız sen davranıyorsun!
Senin hayatında hep bir yanlış dört doğruyu götürür olmuş!
Şimdi ise;
Dört yanlışla bir doğruyu kurtarmaya çalışıyorsun!
Dikkat et!
Sen kimi kandırıyorsun!
Harete üç,
Vuslata beş kalmış yarınlarında!
Ne beklemekle geçer,
Ne de geçenler seni düşler!
Unut unut unut!
Tek ümidin bu!
Hayata dair ne varsa unut ki;
Nötr olsun duyguların!
Ya doğum günün olacak,
Ya da cenazen kalkacak işte o gün!
Göz kapaklarınla bile inatlaşıyorsun!
Onlar ısrarla ihtiyacı olanı isterken
Hep gidiyorsun burnunun dikine!
Uyan artık bu gaflet uykusundan!
Yenik düşme!
Güçlü ol!
Diren!
Kendine gel
Ve nasıl hissediyorsan öyle yaşa!
Bak gör;
Tam bir demet gül destesi olacak dünya!
....................................................
Şimdiden oldu bile!
Kayıt Tarihi : 23.9.2006 19:40:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Emel Hiçyılmaz](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/09/23/gaflet-17.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)