Gabar Dağ’da On Üç Mavi Bereli

Gabar Dağ’da on üç mavi bereli,
Biri Erzurumlu, biri nereli?
Öğrendim ki Sıddık bizim oralı.
Gabar Dağı parçalana, dağıla,
Nasıl kıydı on üç yiğit oğula?

Gabar Dağları’nda yel hain eser,
Eşkiya can alır, haydut yol keser,
Örgütlü katiller gece köy basa
Gabar, senin çiçeklerin açmasın,
Göklerinde sinek bile uçmasın.

Kutluca’nın tarlaları anızlı,
Yiğitleri vardır, buğday benizli,
Bayramı’na ağlamakta Denizli.
Sen nasıl Gabar’sın, huyun kuruya,
Toprağın çöl ola, suyun kuruya.

Dağ başında talim ettik tayına,
Darbe vurduk hayın oğlu hayına,
Bacak verdik, kol bıraktık mayına.
Gabar sen de parça parça olasın,
Kartal pençesinde serçe olasın.

Tuzak hazırlandı, pusu kuruldu,
On üç yiğit aynı anda vuruldu,
Kara haber ne de çabuk duyuldu!
De get Gabar, sende kaldı Kasım’ım
Tükenmez feryadım, dinmiyor yasım.

Mehmet hamal idi Antep halinde,
Penceresiz bir ev vardı elinde,
Ağıtlar Kürtçeydi ana dilinde.
Söyle bana Gabar, kimden yanasın?
Dilerim ki için için yanasın.

Gabar Dağ’a Kadınhan’dan gelmişti,
Üç gün önce kara haber almıştı,
Tezkere almaya beş gün kalmıştı.
Gabar Dağı, Yıldırım’ı düşürdün,
Katillere geçit verdin, aşırdın.

Gabar Dağları’na baykuşlar tüner,
Savaşta bile mert olmaktır hüner,
Vurulmuş yatıyor Afyonlu Caner.
Fetullah’ı yedin, doydun mu Gabar?
Kaç can aldığını saydın mı Gabar?

Kulu nere, Şırnak neredir derdi,
Teyze oğlunu Yüksekova’da verdi,
Gabar Dağ sonunda murada erdi.
Malatyalı Ahmet, Konyalı Mehmet
Gabar Dağları’nda koptu kıyamet.

Eşkiya can alır yıllardan beri,
Komutanlar verir acı haberi,
Her şehidin evi bir yangın yeri.
Gabar Dağı, on üç başı geri ver,
Karataş’ı, Altıntaş’ı geri ver.

Ben ki bu vatana deliyim deli,
Değmesin taşına yabanın eli,
Kimisi Çorumlu, kimi Niğdeli.
Gabar Dağı nasıl aldın Emrah’ı?
Duymazsın feryadı, figanı, ahı.

İki bin yedinin ekim ayında,
Kars ilinin Cumhuriyet Köyünde,
Acı vardı deresinde, çayında.
Seni gidi Gabar, boyun devrile,
Dört bir yanın diken ile çevrile.

Gece ayaz, gündüz güneş kavurdu,
Hain geldi dört taraftan çevirdi,
Mayın yıkamadı, kurşun devirdi.
Hiç sevinme Gabar, bu böyle gitmez,
Urfa toprağında Mehmetler bitmez.

Eylemi, hüzünlü dizeler yazdın,
Yürekler dağladın, bağırlar ezdin
Yıllar sonra yine bir ağıt düzdün.
Yeter artık başka yürek yanmasın,
Gabar bizi çaresiziz sanmasın.