YÜZÜNE BAKAMIYORUM
Ah senin hakkında ben şu fikrimi
Bir türlü aklımdan atamıyorum
Allahım ben öyle bir derde düştüm
Sıyrılıp içinden çıkamyorum
Ne mantık kaldı ne akıl fikir
Arada gördüğüm ederim şükür
Ben senin karşında küçüldüm hakir
Doğrulup yüzüne bakamıyorum
Sen ne ettin bana bağlandım kaldım
Kendimi tamamen duyguya saldım
Nasıl bir sıkıntı içine daldım
İçimde merakı sökemiyorum
Yazdıkça artıyor meram merakım
Gözümde kalmadı ne evim barkım
Seni kaybetmek dir en büyük korkum
Gönlümü bir türlü yıkamıyorum
Senin günahın yok bendedir hata
Bu gönül elinde döndüm ırgata
Yanımda olup da gelsen yozgata
Onun inadını bükemiyorum
Derdimi dinlesen olmaya derman
Sen için olurdum idama ferman
Zaten yaralıyım birde siz vurman
Ben ona derdimi dökemiyorum
İrfanım yazdığım derdimin özü
Dinletemez oldum laf ile sözü
Huri gibi geldi o esmer yüzü
Ben yandım onu da yakamıyorum
25/07/2015
İrfan korkmaz
Kayıt Tarihi : 25.7.2015 18:17:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!