Dünya durdu, ben döndüm sanki etrafında
Öyle karmaşık,öyle alışılmadık geldi sözlerin bana
Sen sağ yanımdan söylerken artık beni özleyemediğini
Ve yaptıkların için değil yapamadıkların için bağışlanmayı dilediğini,
Sol yanımdan çalınır bana yazdığın nağmeler
Ondan hep sol yanıma bakışım, günün son karaköy vapurunda
Bütün ışıklarıyla uzaklaşırken gönlümün merkezinden Kadıköy,
Hiç bu türlü bakmamıştım aslında benmişim giden
Gitmesi gereken sensin artık biliyorum
Mevsimler geçti,bizde geçmedi gereklilikleri yapamama sevdası.
Saçların halâ yastığımdayken, halâ aynadayken nefesinin buğusu
Yanımdan geçişinin rüzgarı tenimdeyken...
Git, ayrılık bile güzelken, o şehirde elele gezerken halâ sevgili ruhlarımız.
Oyundan önceki gece sahnede uyuduğumuz gibi uyuyalım son kez
İlk defa alnımı öpen o dudakları bul getir son kez
Git, bende de geçti leylakların mevsimi
Bende duymuyorum artık senin için dünya ya baş kaldıran sesimi.
Kayıt Tarihi : 3.6.2008 13:31:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)