Ve işte
dönmekte dünya
nerde gece
orda sen
ve dörtnala
koşmakta zaman
tut tutabilirsen…
Oyalanmaktan öte
bir anlamı vardı yaşamın
bir zaman
o anlamın içini dolduran
bir de adam...
O adam ki
gecesi kadar
gündüzü de vardı...
O adam ki
koşmasına aldırmaz
dokumaya bakardı zamanı
anı anına...
O adam ki
Kerem gibi yandı
Aslı için
Fuzulî gibi lakin
hoş idi gönlü
gene de
aşk derdiyle…
(Ekim '00)
Muammer ErturanKayıt Tarihi : 21.2.2006 04:02:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Muammer Erturan](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/02/21/fuzuli-gibi-5.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!