Fuzuli Şiiri - İslam Dereli

Katar katar trenler geçe yüreğimden
Göremem yeşilleri o tozda, dumandan

Bıçak gibi keser mazi denen yaşanan
Geçmiş değil gelecekti, darda asılan

Alıp başımı gitsem balıkçı köyüne
Hatıralar da gelir dizimin dibine

Bir parça ekmek, bir tas su yeter insana
Bedenim değil, ruhumdur aç anlasana

Kar yağmış, çiçek açmış; sanki çok umrumda
Kurttan korkar mı ölmüş eşek bu dünyada

Saman altından su yürütmek kalleş işi
Aynı delikten bir sefer sokulur er kişi

Dam üstündeki saksağana vur kazmayı
Öğren, alim karşısında edeple susmayı

Sana yandığım günlerden eser yok şimdi
Deli gibi, divane gibi aşık kimdi

Yeller esiyor buluştuğumuz o parkta
Kokun bile kalmamış sarı siyah bankta

Rüzgar alıp götürdü kurduğun hayali
Şu saatten sonra sana her şey fuzuli

Aldım nasibimi terk eyledim aşkı
Yoluma ışık olsun artık ayın şavkı