Fuzuli Şiiri - Halil İbrahim Uysal

Sevmem asla,fuzuli olan her şeyi
sevmem fuzuli konuşan kimseleri
atarım dahi,dostum olsa ciğerimden
keserim tüm yollarını,bana yönelmiş hallerinden
bu daha kaç gecelik ömrüm dür?
bölemez uykularımı bundan böyle hiç bir çiyan
yalanlara tok karnımız,işte hesap işte meydan!
var tabii ki içimde Fuzuli gibi dosta özlem,

Hansı gülzar içre bir gül açılur hüsnün kimi
Hansı gül bergi leb-i la’l-i dür-efşanunca var

Lakin vakit olsa da,sözde dost dertlerinden bir sıyrıl sam,
çok severim aslında Fuzuliyi birde şiirlerini,
Ah ah bir okusam,bir anlasam