Gamı sevinçle yoğurmuş,Mecnun’a Leyla gibi,
Dörtyüz senedir bizimle yaşıyor hâla gibi,
Bina etmiş mısraların sevgiye kal’a gibi,
Binbir gönül bahçesinin, hoşluğudur Fuzûli….
Bir tek gönül meydanının, boşluğudur Fuzûli…
Sevgi ile her zerreyi, nakşeylemiş habire,
Her beytini ilham ile, döndürmüşüz tabire,
O yazınca kelimeler, kıyam etmiş şiire,
Sevgi aşı yiyenlere, kaşık olmuş Fuzûli,
Bu anlamda Türkeli’ne, beşik olmuş Fuzûli….
Hayranıyım okudukça, zevk alırım usanmam,
Ocağına düştüm lakin, o yakmasa ben yanmam,
Sevgisine boğulmuşum, beyit beyit oldum ram,
Gönül kubbelerine ilk,Sinan oldu Fuzûli,
Gönül diyarlarına son,sultan oldu Fuzûli….
Kayıt Tarihi : 7.4.2008 17:42:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
-konuşsam tesiri yok; sussam tefsiri yok Fuzuli-
![Gürsoy Solmaz](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/04/07/fuzuli-10.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)