Fütursuz Soğuk Şiiri - Muhammet Üresin

Soğudu odalar soğudu buralar ne tuhaf tam da gittiğin gün zamanlama çok manidar
Eminim oralar sıcaktır bu kadar kalmazdın yoksa dönerdin mutlaka ne eder ne yapar
Lodosu poyrazı pek bilmem ben ama yokluğunun ayazı kadar üşütmüyor hiç bir rüzgar
İçimin duvarları ne kadar kalın olsa da delip geçiyor öyle sert öylesi tahripkar

Ne yapayım ben şimdi bana bir söyle nasıl korunayım bu ayazdan bu fütursuz soğuktan
Yere batsın ayıbı gururu çık gel ben usandım içimde ağlayan bu huzursuz çocuktan
Ağır geliyor yüreğime artık taşımak bunca yükü sen de tutuver nolur bir ucundan
Fırtınaya dönmeden daha da bozmadan hava dön lütfen çıktığın o uğursuz yolculuktan