Fütursuz Şiiri - Can Toprak Bayar

Gözlerin dökülürdü yüreğime,
saçlarında şüpheli bir geçmişin kokusu.
Kemirirdi gençliğimi;
bir elması bir hurdacıya hibe edersin korkusu
Ellerin değmeliydi dünyama.
Bildiklerimi, unutturmalıydın bana.
Kimsenin bir şeyi olmamak değil,
senin hiç kimsen olmak dokunuyor onuruma. Yediremiyorum kendime şu günlerde,
senin bitebilen bir ömrün olduğunu.
Ölümsüz olmalıydınız çünkü,
sen ve dünyadaki tüm çocuklar.
Kalbinin kapısında yatmayı,
kim bilir kaç adam talih sayar?
Al beni içeri sevdiğim;
kaderim insafına kalsın.
Öyle bir sar ki;
aklım bir daha, bu kente uğramasın.