Adı Rıza Polat Akkoyunlu idi. Bir edebiyat öğretmeniydi –yanılmıyorsam-.
“Güneyden Geliyorum Güneyden” isimli şiir kitabındaki şiirleri yeni yeni şarap içmeye başladığımız 17-18 yaşlarımız dönemine damgasını vurmuş şairlerdendi. Şiirleri mezelerimiz arasında ön sıralardaydı…
Yani bundan kırkbeş-kırkaltı yıl öncesinden bahsediyorum…
Şiirlerindeki sevgilisinin adını anmazdı. O ‘na “Nokta Noktam” derdi…
Şimdikilerin bir kız ya da kadınla bir gecelik maceralarından sonra donunun rengini ve tabii adını falan arkadaşlarına anlatan nesilden değildi…
“Seni ömrünün en nazik yıllarını yaşadığın bir çağda
bir Karadeniz kasabasında tanımıştım…
..
trak trak...
tespihsiz voltanın tadi kadardı
ve yüreği güveli cümlelerin uğrak yeri
yüzlerde aynı umutsuzluk
dizlerde farklı güç
ayda bir kere gitmek için kasabaya
..
Karaca kaplan Şeyma’larım
Çok narindir Eda kızım
Söyle Kerem derdin nedir
Yoksa sen de aşık mısın
Ali’dir bu merak eder
Hiç umulmadık soru sorar
..
Bak yapıldı bakımı
Alt ve üstü çarpımı
Devlet gerçekleştirdi
Sağlam oldu yapımı
’O Şehir Stadyumu’
Güzel oldu uyumu
Sağlandı ödeneği
..
En büyük bir başarı
Vatanımızı sardı
Yediden yetmişe dek
Bütün kalpleri kardı
Milli Takımdan cevap
İsmini de çok sevap
Meydan ve caddemizde
..
Maganda Kurşunu…!
ŞiiR
Silahları takınmışlar, fakat ruhsatlı ruhsatsızmı denilmez,
Dünyayı sizmi yarattınız gafiller, hiç havanızdan geçilmez,
O kadarda yüksekten uçarlarki, durmaz zıplasan yetişilmez,
Sorsan onlar ufukları seyreder, aslında önünü bile göremez,
..
Yıl bir Ocak bin dokuz yüz altmış altı bir kış gününde,
Bitlis ili, Ahlat ilçesi, Yoğurt yemez köyünde.
Yeni yılın başlangıcı, saat birinde.
Babamın yaptırdığı, O dağ evinde.
Gelivermişim dünyaya...
Tombul, apalak bir çocukmuşum,
Oyun oynamak için, koşmuşum yorulmuşum.
..
FENERBAHÇE
1907 de başladı aşkımız
Artık sarı lacivert olacak şarkımız
Futbol klasmanında işte bu şanımız
2007 yılında bak sana dorukda aşkımız
..
Maganda Kurşunu…!
ŞiiR
Silahları takınmışlar, fakat ruhsatlı ruhsatsızmı denilmez,
Dünyayı sizmi yarattınız gafiller, hiç havanızdan geçilmez,
O kadarda yüksekten uçarlarki, durmaz zıplasan yetişilmez,
Sorsan onlar ufukları seyreder, aslında önünü bile göremez,
..
ANNE
Ne kadar uzak,
Ne kadar yakın bir kelime.
Karmakarışık bir şey.
Nasıl olduğunu bilemediğimle,
Çok emin olduğum birşey gibi.
Yokluğun içimde bir gökyüzü,
..
Çok unutkan bir insanımdır. Sürekli bir yerlerde bir şeyler unuturum. Mesela örneğin okulda birçok kereler ceketimi unutmuş, unuttuğum ceketi ertesi gün bıraktığı yerde aramış ve yerinde bulamamışımıdır Böyle durumlarda, kendime kızar ve salaklığıma çok içerlenirim.
Bu “unutma” olayları tahmin edebileceğiniz gibi en fazla okulda oldu. Mesela bir kalemi unutsanız ya da kaybetseniz biraz içerlenir ve boş ver deyip geçersiniz. Fakat ceket unutmak, montu askıda ya da sıranın alt bölmesinde bırakmak, ya da yağmurlu bir günde gelirken getirdiğiniz şemsiyenizi sıranın alt bölmesinde unutmak… Böylesine sizin için değerli ve önemli olan şeyleri unutmak gerçekten çok moral bozucu oluyor. Hele bir de, evde annenizden, babanızdan ve hatta kardeşinizden yiyeceğiniz azarlar ve dolayısıyla bunun sonucunda “salak” takıştırmaları; ne zaman bitecek senin bu dalgın halin? Aşık mısın sen oğlum/ kızım? Soruları insanı viran bir yıkıntı haline getiriyor. Neyse ben anlatmak istediğim asıl olaya döneyim. Siz de yazıyı okuduktan sonra ne kadar dalgın ve unutkan olduğumu anlayacaksınız.
Güzel bir Çarşamba günüydü.Arada bir hafif rüzgarın esmesine karşılık güneş tam tepedeydi.Güzel bir Mart günüydü. Güzel bir İzmir günüydü…
Sabah saat altı buçukta çalar saatimiz çaldı. Kardeşim okula erken gittiğinden dolayı benden önce kalktı. Onun benden önce kalktı dememe bakmayın Asıl söylemek istediğim benden önce kalkmalıydı gereken buydu. Fakat saat çalınca (onun uykusu derin olduğundan) ben uyanır, kardeşimi ben uyandırırdım.
“ Melike kalk saat çalıyor. Annemi uyandır hadi kalk ağabeycim.”
Birkaç homurdanmanın ardından kız kardeşim yatağından doğruluyor. Uzun, siyah saçlarını tombul ufak elleriyle geriye doğru atıyor. Her ne kadar elleriyle saçını geriye doğru atsa da, başını da sallamaktan geri kalmıyor. Ben, uyumaya çalışıyorum fakat uyanığım…
Aradan fazla zaman geçmiyor. Zaten benim kardeşimden yarım saat sonra kalkmak lazım. Biraz
..
Açtığımda penceremi;
Çayırlar görmeliyim yeşil giysili.
Uçurtmalar nazlı nazlı dans etmeli.
Duyabilmeliyim serçe sesine karışmış,
Kaybolan misketine ağlayan çocuğun sesini.
Gök mavi,yer toprak olmalı,
Gülebilmeli bana güneş,
..
Seni çok özledim dostum
Seni çok
Geçen yıl bu zamanlar
Nisan, Mayıs arası
Eriklerin olgunlaşmak üzere
Çağlaların badem,
bademlerin kayısı
..
Delice gelirdi poyraz,
Nemrut Dağı’ndan Kâhta’ya doğru…
Sokaklarda toz bulutu oluşurdu,
Terk ederdi yapraklar dallarını,
Kuşlar gibi uçuşurdu…
Horon tepen Lazlar gibi,
Durmadan titrerdi pencere camları…
..
Özlüyorum seni bu gurbet ocağında
Buralar benzemiyor senin taşına toprağına
Deniz varmış,yeşil varmış kimin umrunda
Kurban olsunlar senin bozkırına,yokuşlarına
Dut ağaçlarına,uzun kavaklarına
İnan bana özlüyorum seni canım ankara
..
Bugün arife..Yarın Bayram
yıllar öncesine gittim bir an.
Çocukluğumu,Hayallerimi çaldı zaman.
Yeni çoraplarımı yastığın altına koymak istedim.
Sabah erken kalkmayı, harçlık almayı,El öpmeyi,
Eyüpte bayram yerine gitmeyi.
Yağ satarım bal satarım’da mendille vurdum ebeyi
..
Gittin amma ki kodun hasret ile canı bile
İstemem sensiz olan sohbet-i yaranı bile
Yeni bir tarz takip ediyorum mektup için
Rahatça yazarsın içerken çorbanı bile
Mektup ve selamını aldım Merhaba
..
Biliyorum bazen tebessüm ettiğinde dalıp gitmişken,
Mahallede yakan top oynadığımız akşamlar geliyor aklına
Kulakların çınladığında bazen, benim gibi
Sessiz sinema oynadığımız geceleri düşünüyorsun.
Ve acıktığında, sevim teyzenin salçalı ekmeğinin tadı geliyor damağına,
Arabanı sürerken yağmurlu sessiz bir günde ve yalnızsan,
Telli arabanı düşünüyorsundur muhakkak,
..
Futbol şiirleri kısa ve uzun olarak ünlü şairlerden Futbol ile ilgili şiirler ve sözleri
Spor deyince futbol gelse de akla,
Oynayacağın birçok spor dalı var,
Her sporda yarıştığın zaman hakla,
Sevip başaracağın çok spor dalı var…
Bizim İnsanımız alışmış hep futbola,
Tabi futbol koşarak oynanır ayakla,
..
Futbol günümüz dünyasında en popüler spor dalı olmayı açık ara sürdürüyor. Başka başka sporlar, boks gibi, basketbol gibi, atletizm gibi, zaman zaman tahtını zorlasa bile, onun seyirci potansiyeline ve insanları çekiciliğine çok da fazla yaklaşamıyorlar... Kazanmak her zaman gurur veriyor tabi ki sporda da başka başka şeylerde de... Son zamanlarda fanatiklik aldı başını yürüdü... Bu sadece bize özgü değil, bütün dünya da fanatizm futbolu, futbolcuyu ve seyirciyi avucunun içine aldı... Rakip takımın futbolcuları ve seyircileri adeta düşman bir ülkenin askerleri gibi gözüküyor öbür takımın taraftarlarının gözüne... Oysa böyle mi olmalı? Hani spor dostluk ve kardeşlikti... Hani sağlık ve zindelik için yapılıyordu bu spor ve onun bir şubesi olan futbol...
Bu gün futbol piyasası dev bir endüstri artık. Ülkeler ve o ülkelerin öne çıkan takımları hem bu işten milyarlarca dolar para kazanıyorlar hem de ülkelerinin reklamını, tanıtımını yapıyorlar... Biz Türkler ise yıllardır başarıya aç olduğumuz için, kazandığımız her başarı gözümüzde büyüyor ve adeta efsaneleştiriliyor, hem basın hem de halkımız tarafından... Hatırlarsınız mutlaka, Puşkaşlı Macaristan'ı elli sene önce 3-1 lik skor ile yendiğimiz galibiyet yıllarca kutlandı, basında ve her yerde konuşuldu durdu...
Eski zamanlarda maçlara giden büyüklerimiz anlatırdı, seyirciler karışık oturduğu halde hiç kimse de birbirine yan gözle bakmaz, kötü söz de söylemezmiş... Şimdi öyle mi? Maç bittikten sonra, cadde de bile rakip takım taraftarlarını görseler hemen paça kasnak dalıyor, dövmeye kalkıyor arkadaşlar. Neymiş, efendim üstünde Galatasaray forması ya da Beşiktaş forması varmış... Yapmayın arkadaşlar, hepimizi bu ülkenin vatandaşıyız. Milli maçlarda, var mı Galatasaray ya da Beşiktaş ayırımı?
..
''İstanbul Zeytinburnu'nda Bilgi Evleri'nde üretilen robot şınav, mekik çekiyor, takla atıyor, futbol oynuyor. Türkçe konuşup, dans eden robot oynadığı zeybek ile görenleri şaşırtıyor.'' BASINDAN
Bize, hem de Ege Yöresine has bir oyun zeybek tabi ki... Ya da şöyle söylemem lazım. Bize, ege yöresine has bir oyundu, şimdilerde robotlarda oynuyor demeli belki de... Müzik eşliğinde gayet de güzel zeybek oynuyor robotumuz. O değil de şimdi bir de bunların seri üretimini yapıp da hepsine birden toplu zeybek oynatırlar ise robotlardan kurulu bir folklor ekibimiz olur. İnsan çalar robot oynar da diyebiliriz. İtiraz eder mi robotlar yoksa çalgıcılarda robot olmazsa vallahi de billahi de oynamayız diye...
..
Bu Thomas bizim mahalleye geldiğinde öyle Karamürsel Sepeti gibi tıfıl bir bebe idi. Babası ateşe miymiş neymiş. İngilizlere soğukkanlı derler ama bu pek bir sıcakkanlı çıktı, belki de buraya gelince kanı sıcaklaşmıştır zaar, çocukluktan mıdır nedir, biz de pek bir sevdik keratayı. Allah var o da bize ısındı hemencecik. Arada Türkçe öğretmeye çalışıyoruz ona, o da bize İngilizce öğretmeye çalışıyor kendince ama biz yetenek düşmanıyız ikimiz de Osman ile ben, daha şunun şurasında orta birinci sınıfız ne yapalım.
Aldım karşıma bir gün anlatıyorum : ''Thomas bak bu toop, bu bisikleet, bu ekmeek, bu ağaaç'' ...Aynen dediklerimi tekrarlatıyorum kerataya, ilkokul bir talebesi gibi. O da ''yeees yeees'' deyip, kendi aksanı ile söylüyor biraz kelimeleri yuvarlayarak. Arada gülüşüyoruz kıkır kıkır...
Bir gün yine Osman ile top oynarken bu yanımıza yavaşça geldi. ''Velkam velkam Thomas''dedim, o da hali ile İngilizce ''hoş bulduk'' cevabını yapıştırdı, sonra bir bana baktı, bir Osman'a baktı. ''Oooo siz futbol oynamak var çok güzeel çok güzeel'' Ben pek bilmem de bizim Osman döktürür yani, ayağından top dahi alamazsın keratanın, bizim mahallenin tescilli gol kralıdır. Thomas'a döndüm ''Gel Thomas kardeş sen de az tep bakalım''
Top da plastik top ha, öyle meşin yuvarlak filan değil, parasız pulsuzuz biz, gariban kapıcı çocuklarıyız, her ne kadar Kavaklıdere'de otursak da. Senin Thomas topu bir aldı eline tartıyor sanki, elinde bir iki zıplattı ''O yeee'' filan gibi bir şeyler söyledi. İçimden dedim ''ne yapacaksın ağırlığını oğlum, günahlarına sevaplarına mı bakıyorsun topun, geç karşımızada bir iki çalımla belini kıralım, sonra da arkadaşlarımıza hava atalım İngiliz'in belini kırdık diye . ''Sanki içimden geçen cümleleri duymuş gibi, elinden ayağına hafifçe attı, hareketler yapmaya varyete yapmaya başladı. Önce beni aldı karşısına. Bir sağa yatırıyor bir sola, dört döndürüyor çevresinde. ?'Ben zaten iyi bilmem de, dur hele Osman şimdi senin havanı indirir, gazını alır''dedim Thomas. Bu Osman'ı da aldı karşısına, baktım onu da dört döndürüyor, peşinden arkasına nişadır sürülmüş at gibi koşturuyor. Osman'a bir kaş göz işareti yaptım Thomas'a çaktırmadan, beraber girelim şuna ayağından topu alalım birader. Yok mümkünü yok. Adam bize top göstermiyor.
..
Insanlik ve zaman mekan büyüklügünde seyler
Seyler derken dertler sorunlar konular olaylar haller meydanlar
Bir sonsuz gelis gidisin felakete dönüsmeden evveli carki devrani
Konustuklari komsusuzluklar kadar sig
Bayat
Yüzeysel
Anlamsiz islevsiz iceriksiz bencil bunak
..
