4-]Eski arke döneme göre yeni yapının değişen anlama ve anlatımları hızla değişiyordu. Eski dil sosyal birliklerin diliydi. Yeni dil sosyo toplumsa ittifakın diliydi. İster istemez eski dilin anlatım bağlarıyla totemi kişilerin dili az çok değişip eski sosyal kültürdü dille ilişkileri kesiliyordu! Sözcükler yeni anlam değişmelerine uğruyordu.
Dönüşümlere değin ilişkindik yeni düzenlemelerin uğraşıyla, halk anlaması arasında uçurumlar vardı. Tekil mantıklı totemi sosyoloji, çoklu mantık sosyolojisini tam anlayamıyordu! Yeni yapı çokça sembolize edilerek anlatılıyordu.
Nasıl sarı kanarya asları yuttu! Deyişindeki sarı kanarya ve aslanlar gerçek insanlardan oluşan futbol takımının temsilcileri insanları anlıyorsak; sarı kanaryanın aslanları yendiğini biliyorsak; bu dönemin sembolizmindeki balta da balta olmayıp; öküz de öküz değil, gerçek insan gruplarıdırlar. Sembolize edişlerin yüklenme görevini üslenme işi, insan içinde yaşayan, canlı kanlı İLAHE ve İLAHLARA dönüştü.
Toplumsa yapının, rasyonel olan nesnel düzenlenme egemenliği, içten dışa doğru açılmaya başladı. Daha önce kaynaşmamış etnik birlikler şehir oluşumuna denk gelen, şehir krallığını tek elde PATESİ denen rahip krallar elinde kaynaşmalarını az çok birlediler. Yani ezoterik rahiplik merkezi otorite ile (ittifakın birleşen yapı yönetimiyle) birleşti ve rahip krallar ortaya kondu.
..
Sanat adamıh,
Uzay adamı,
Zamane adamı.
Adamak işi.
Bir oyunda
Tutmakla görevli
Olduğu rakibi
..
ORYANTALİZMİN OYUNLARI
Hayat geçti. Ah ne yapsak ki gençliği yeniden ele geçirebilsek. Bu mümkün mü? Hayır. O halde ne yapacağız. Geçmiş zaman olur ki hayali cihan değer. Biz de hayal ederek geçirelim bundan sonraki günlerimizi. Tabii gençler gibi gelecek zamanı değil geçmiş zamanı. Ama bazen de gelecek zaman hayali kursak fena mı olur? Daha yapacak şeylerimiz var.
Ah o üniversite yılları. Ben iki üniversite okudum Ahmet Hamdi Tanpınar gibi. Birini bitiremedim, birini bitirdim zar zor. Geri zekâlı mıyım ben? Yok. Ama nedense bu üniversite hayatına pek anlam veremedim. Yaşar Kemal üniversiteye bile varamadı. Atilla İlhan bir üniversiteyi bile bitiremedi. Ama pek çok kişi bu gün onların yerinde olmaya can atar elbet. Keşke ben de onlar kadar eser sahibi olsam da ilkokul tahsilim bile olmasa…
Ne veriyor bu okullar Allah’ını seversen? Bu gün hala bir eğitimci olarak çalışan ben bu sistemin yanlışlığının en çok farkında olan biriyim sanırım. Bana ilk üniversitemde filozof derlerdi. Hep bu her şeyi sorgulama alışkanlığımdan olsa gerek. Şimdi hala her şeyi sorguluyorum. Bundan dolayı da zaman zaman mutlu olabiliyorum ancak. O da kendimi motive ederek. Bazen bunu başaramıyorum da ilaçlara başvurduğum, ağır depresyonlar geçirdiğim oluyor.
Geri zekâlıdan üstün zekâlıya aynı eğitim veren bu sistemi reddediyorum. Herkesi aynı kalıba sokmaya çalışan bu sistemi insan doğasına aykırı buluyorum. Yetenekleri körelten bu sistem ülkeyi geri bırakmak için maksatlı ellerce planlanmış ve sinsi bir taktikle uygulanmıştır. Ayrıca sürekli değişikliklere maruz bırakılmış, ama esasta bir değişiklik yapılmadan ayrıntıyla kitleler ve kadrolar meşgul edilmiş, oyalanmış ve aptallaştırılmıştır.
Oryantalizm diyeceğim yine komplo teorilerine bağlayacaksınız ama bağlayın ben yine vazgeçmeyeceğim. Doğuyu ebedi geriliğe ve köleliğe mahkûm etmek için ellerinden geleni yapmış ve hala yapmakta batılılar. Doğu ülkelerini geri bırakma planları eğitim ve ordu üzerine yoğunlaşmış, basınla da bu iki kurumu demirden prangalarla kendi hizmetlerine almışlardır. Ayrıca o ülkelerde kurdukları polisiye sitemlerle ülke halkını kültürsüzleştirmiş, şans oyunlarıyla yalancı hayaller peşinde koşturmuş, futbol voleybol gibi spor dallarında holiganlaşma sağlayarak yüksek inanç ve ideallerden mahrum bırakmıştır.
..
Dün,
Bir oyuncak arabaydı,
Bir kırmızı futbol topuydu hevesim
Ve büyüyünce tır şoförü olmaktı hayalim
Bu gün,
Güneşin kavurucu sahilindeyim
Okyanuslarla yarışıyor hislerim
..
Ekinsu'ya
En büyük özlemim ne biliyor musun
Delikanlım?
Seninle aynı halı sahada futbol oynamak
Ben aynı takımda kaleci
Sen golleri sıralayan forvet
..
Gözlerinde yaşama sevinci
Yüreğinde sevdası vardı
Okuyup büyük adam olacak
Beşiktaş'ta futbol oynayacaktı
Ama malesef olmadı olamadı
Ona bu yaşama hakkını vermediler
..
Bir kule yükseldi
Topraktan topaklar
Büyük büst olup …
Bir domuz çiftliğinde
Domuzların yediği içtiğinden
Enerji olup bir çöl şehrine …
..
Hani hayatı daha telaşşsızdaha cıvıl cıvıl yaşadığımız o yıllar....
Siyah la beyazın gökkuşağı renklerine bürünmüş berraklığısaf ve sıcaklığı...
Belki radyolu yılları hayal meyal hatırlıyorumama tv lerin tek kanallı oluşunu ve sabah açılış kuşağından öncetüm mahalleli çocuklarla ekran karşısına geçip istiklal marşını hepbir ağızdan söyleyip çizgi kuşağına daldığımızı dün gibi hatırlıyorum..
..
Futbol maçlarında sürekli yenilen takımlar, küme düşer
İnsanlar iyi bilmediği oyunların hepsinde mağlup olur
Kumarda sürekli kaybedenler er geç iflas eder
Durmadan konuşan insanları, gün gelir kimse dinlemez…
Yeteri kadar galibiyet alan takımlar kümede kalır
Uzun süre maç yapmayan takımlar yenilgi yüzü görmezler
..
Önce bir doktora git
Bir güzel kontrolden geç
Sonra kendine uygun
Bir spor dalını seç
Bilinçsiz spor yapma
Sonra sakat kalırsın
..
2. Bölüm
Beni bana getir, yâr trenin penceresinden dışarıyı seyrederken koşuşturan, dağlar, ağaçlar, ovalar yalnızdı. Nicedir kendisi de bu yolda yolcuydu.
Kalabalık yataklı vagondan çıkıp, etrafı dolaştı… Sonra yine pencereye ve etrafında ter koşuşturan doğa aldı götürdü…
Bazen son mola umut menzilidir… diye düşündü. Kendisiyle birlikteydi artık. Tren, doğa ve kalem ile iç içe…
..
Konyaaltı Plajına bakan tepedeyim
Deniz, yine dalga-dalga
Ağzında köpük.
Bulutlar,
Koyu mu koyu üstünde
Şimşekler çakıyor
Martılar uçuşuyor.
..
50’li yılların ilk yarısı.
Misket oynayan biz çocuklar, gökyüzünden gelen bir sesle başımızı yukarı kaldırıyoruz.
Bir tayyareden (ki; o zamanlar ‘uçak’ telaffuz edilmiyordu,) yavaş yavaş bir şeyler dökülüyor.
Şaşkınlığı geçen az iri çocuklar, hafif esen rüzgârın ilçe dışına sürüklediği bu bilinmediklerin düşebileceği yerlere koşuyorlar. Tayyare, ilçenin batısından doğusuna uçuyor ve yüzlerce şey yere süzülmeye devam ediyor.
Gidenler, güneşin batmasına yakın döndü. Üç tanesi elindekini kokluyor, sonra mutlu bir şekilde derin nefes alıyordu. Her birine koşuşturduk. Bu insana mutluluk veren koku neydi ki?
..
Benim hiç oyuncağım olmadı senin ki gibi,
Ama dere kenarından topladığım taşlarım vardı,
Oyuncak bir taksim,kamyonum yoktu,
Ama benim karpuz kabuklarım vardı,
Ard arda sıralayıp kum,çakıl taşıdığım.
Benim hiç bisikletim yoktu,
..
Ne çok şey anlam taşırdı bir zamanlar...
Dalından koparılmaya hazır bir kırmızı dut,
Birinin üzerine atlayıp kendisini uzaklara sürüklemesini bekleyen kirli paslı,ufak tefek bisikletim...
Sokaklar...Hele çıkmaz olanları...
Sonra futbol oyunlarımız,çekişmeli tek kale maçlarımız...
Mahallemizin vazgeçilmez siması HALİL DEDE'miz...
Çıkmaz da olsa tadına doyum olmaz sokağımız...
..
Hayat bu ne olacağı belli olmaz
Güneşli bir havada birden yağmur yağabilir.
Son 10 dakikaya 4-1 önde giren bir futbol takımı
Sahadan yenilgiyle ayrılabilir.
Milyonların hayatı yandı,bitti
Artık muhtar bile olamaz dediği biri zirveye çıkabilir.
..
Tarih yazıyorduk biz bir zamanlar
Altın harflerle arifler ve hasanlar
Nerde o keyifli futbol dolu anlar
Nerdesin Eski Milli Takım nerdesin
Geçiyoruz heyecanla ekran başına
Bayrağını yükseltmiyorsun arşına
..
Dünyanın barbarı,yobazı,taş kalplisi
13,14 yaşındaki zıpır çocuğunun su tabancasını
Yarınlarına umut olan uçağını alıp gelse
Kısaca varını,yoğunu ortaya koysa bile.
Kaleciliğe,aşk ve sevgi şiirlerime,el dikişime,
Ve futbol topuna olan sevgim.
..
Hatıralar aynasında görüyorum,
Mahallemin sımsıcak gülümseyişini,
İçimize saldığı mistik huzuru,
Gecelerimizi aydınlatan saklambacını,
Üç öğün yemeğimizdi o günlerde,
Çelik çomağı, misketi, körebesi,
Futbol aşığı idi mahalledeki herkes,
..
Gözleriydi gençliğin;
Anlamsız korkulu…
Ne telefon, ne internet kurtuluşu;
Hiçbir şeyi olmadan her şeyi olanların.
Parçalanmış bir ölüydü
Asfaltın üstünde.
..
Futbol şiirleri kısa ve uzun olarak ünlü şairlerden Futbol ile ilgili şiirler ve sözleri
Spor deyince futbol gelse de akla,
Oynayacağın birçok spor dalı var,
Her sporda yarıştığın zaman hakla,
Sevip başaracağın çok spor dalı var…
Bizim İnsanımız alışmış hep futbola,
Tabi futbol koşarak oynanır ayakla,
..
Futbol günümüz dünyasında en popüler spor dalı olmayı açık ara sürdürüyor. Başka başka sporlar, boks gibi, basketbol gibi, atletizm gibi, zaman zaman tahtını zorlasa bile, onun seyirci potansiyeline ve insanları çekiciliğine çok da fazla yaklaşamıyorlar... Kazanmak her zaman gurur veriyor tabi ki sporda da başka başka şeylerde de... Son zamanlarda fanatiklik aldı başını yürüdü... Bu sadece bize özgü değil, bütün dünya da fanatizm futbolu, futbolcuyu ve seyirciyi avucunun içine aldı... Rakip takımın futbolcuları ve seyircileri adeta düşman bir ülkenin askerleri gibi gözüküyor öbür takımın taraftarlarının gözüne... Oysa böyle mi olmalı? Hani spor dostluk ve kardeşlikti... Hani sağlık ve zindelik için yapılıyordu bu spor ve onun bir şubesi olan futbol...
Bu gün futbol piyasası dev bir endüstri artık. Ülkeler ve o ülkelerin öne çıkan takımları hem bu işten milyarlarca dolar para kazanıyorlar hem de ülkelerinin reklamını, tanıtımını yapıyorlar... Biz Türkler ise yıllardır başarıya aç olduğumuz için, kazandığımız her başarı gözümüzde büyüyor ve adeta efsaneleştiriliyor, hem basın hem de halkımız tarafından... Hatırlarsınız mutlaka, Puşkaşlı Macaristan'ı elli sene önce 3-1 lik skor ile yendiğimiz galibiyet yıllarca kutlandı, basında ve her yerde konuşuldu durdu...
Eski zamanlarda maçlara giden büyüklerimiz anlatırdı, seyirciler karışık oturduğu halde hiç kimse de birbirine yan gözle bakmaz, kötü söz de söylemezmiş... Şimdi öyle mi? Maç bittikten sonra, cadde de bile rakip takım taraftarlarını görseler hemen paça kasnak dalıyor, dövmeye kalkıyor arkadaşlar. Neymiş, efendim üstünde Galatasaray forması ya da Beşiktaş forması varmış... Yapmayın arkadaşlar, hepimizi bu ülkenin vatandaşıyız. Milli maçlarda, var mı Galatasaray ya da Beşiktaş ayırımı?
..
''İstanbul Zeytinburnu'nda Bilgi Evleri'nde üretilen robot şınav, mekik çekiyor, takla atıyor, futbol oynuyor. Türkçe konuşup, dans eden robot oynadığı zeybek ile görenleri şaşırtıyor.'' BASINDAN
Bize, hem de Ege Yöresine has bir oyun zeybek tabi ki... Ya da şöyle söylemem lazım. Bize, ege yöresine has bir oyundu, şimdilerde robotlarda oynuyor demeli belki de... Müzik eşliğinde gayet de güzel zeybek oynuyor robotumuz. O değil de şimdi bir de bunların seri üretimini yapıp da hepsine birden toplu zeybek oynatırlar ise robotlardan kurulu bir folklor ekibimiz olur. İnsan çalar robot oynar da diyebiliriz. İtiraz eder mi robotlar yoksa çalgıcılarda robot olmazsa vallahi de billahi de oynamayız diye...
..
Bu Thomas bizim mahalleye geldiğinde öyle Karamürsel Sepeti gibi tıfıl bir bebe idi. Babası ateşe miymiş neymiş. İngilizlere soğukkanlı derler ama bu pek bir sıcakkanlı çıktı, belki de buraya gelince kanı sıcaklaşmıştır zaar, çocukluktan mıdır nedir, biz de pek bir sevdik keratayı. Allah var o da bize ısındı hemencecik. Arada Türkçe öğretmeye çalışıyoruz ona, o da bize İngilizce öğretmeye çalışıyor kendince ama biz yetenek düşmanıyız ikimiz de Osman ile ben, daha şunun şurasında orta birinci sınıfız ne yapalım.
Aldım karşıma bir gün anlatıyorum : ''Thomas bak bu toop, bu bisikleet, bu ekmeek, bu ağaaç'' ...Aynen dediklerimi tekrarlatıyorum kerataya, ilkokul bir talebesi gibi. O da ''yeees yeees'' deyip, kendi aksanı ile söylüyor biraz kelimeleri yuvarlayarak. Arada gülüşüyoruz kıkır kıkır...
Bir gün yine Osman ile top oynarken bu yanımıza yavaşça geldi. ''Velkam velkam Thomas''dedim, o da hali ile İngilizce ''hoş bulduk'' cevabını yapıştırdı, sonra bir bana baktı, bir Osman'a baktı. ''Oooo siz futbol oynamak var çok güzeel çok güzeel'' Ben pek bilmem de bizim Osman döktürür yani, ayağından top dahi alamazsın keratanın, bizim mahallenin tescilli gol kralıdır. Thomas'a döndüm ''Gel Thomas kardeş sen de az tep bakalım''
Top da plastik top ha, öyle meşin yuvarlak filan değil, parasız pulsuzuz biz, gariban kapıcı çocuklarıyız, her ne kadar Kavaklıdere'de otursak da. Senin Thomas topu bir aldı eline tartıyor sanki, elinde bir iki zıplattı ''O yeee'' filan gibi bir şeyler söyledi. İçimden dedim ''ne yapacaksın ağırlığını oğlum, günahlarına sevaplarına mı bakıyorsun topun, geç karşımızada bir iki çalımla belini kıralım, sonra da arkadaşlarımıza hava atalım İngiliz'in belini kırdık diye . ''Sanki içimden geçen cümleleri duymuş gibi, elinden ayağına hafifçe attı, hareketler yapmaya varyete yapmaya başladı. Önce beni aldı karşısına. Bir sağa yatırıyor bir sola, dört döndürüyor çevresinde. ?'Ben zaten iyi bilmem de, dur hele Osman şimdi senin havanı indirir, gazını alır''dedim Thomas. Bu Osman'ı da aldı karşısına, baktım onu da dört döndürüyor, peşinden arkasına nişadır sürülmüş at gibi koşturuyor. Osman'a bir kaş göz işareti yaptım Thomas'a çaktırmadan, beraber girelim şuna ayağından topu alalım birader. Yok mümkünü yok. Adam bize top göstermiyor.
..
Insanlik ve zaman mekan büyüklügünde seyler
Seyler derken dertler sorunlar konular olaylar haller meydanlar
Bir sonsuz gelis gidisin felakete dönüsmeden evveli carki devrani
Konustuklari komsusuzluklar kadar sig
Bayat
Yüzeysel
Anlamsiz islevsiz iceriksiz bencil bunak
..
