Gittiğinden beri; Bütün işim seni sevmek başka bir işe yaramıyorum. Kimseyi sevemem, özleyemem hiç, oturup düşünürüm sadece düşünürüm. Öyle çok şey düşünürüm ki kendimi düşünmem hiç. Sürekli seninle ilgili şeyler oynatırım aklımdaki medyada, oynatırım tam öptüğün yerde ‘’Pause’’ yaparım.. Kalırım saniyelerce,dakikalarca,saatlerce.. O anı hafızamdan silemiyorum, çok büyük yer kaplıyor çok..
Gittiğinden beri; Sürekli sayısal loto oynuyorum, iddaa oynuyorum, milli piyango bileti alıyorum kendime. Bir gün zengin olacağım ve senin yanına geleceğim. Çünkü nereye gittiysen artık, hiçbir otobüs beni oraya götürmüyor. Bulamıyorum seni dünyanın hiçbir yerinde, hiçbir ülkesinde, hiçbir şehrinde, hiçbir sokağında..
Çocukluk yapma artık, çanak çömlek patladı.
Çık neredeysen..
Gittiğinden beri; İnsanları mutlu etme yollarını arıyorum, çünkü biliyorum mutluluk diye bir şey var, bazı insanlar olabiliyor ve ben o bazı insanlar içerisinde değilim. Geçenlerde el ele yürüyen bir çift gördüm gittim yanlarına ve dedim ki; ‘’Allah razı olsun, acıma acı kattınız..’’ Biraz garipsediler, tuhaf bir ifadeyle baktılar. Acıdılar sanırım bana, üzüldüler. Halimi gören üzülüyor işte.. Ama olsun olsun yıkılmadım.
..
“ Öncelikleri değiştirmektir sevmek..”Bu söz, yazar Hasan Gökçe’nin bir yazısında geçiyor..
Bence, diğer bir değişle sevmek, gerektiğinde sevdiği kişi için önceliklerini değiştirmektir.
Bir Denizli Dergisinde Hüseyin Gökçe isimli yazarın Bir Denizli Öyküsü isimli yazısında geçiyordu bu cümle. Öykü kısaca şöyle: Birbiriyle samimi dört arkadaştılar. İkisi erkek ikisi bayandı. İki çift güvercin gibiydiler. Muharrem Zeynep’in, Hasan da Meral’in yarım elması, ayrılmazıydı. Karşı cinsler birbiriyle, dördü de kendi içinde “Kanka” idi. Her fırsatta birlikte olmaktan, aynı sofra etrafında buluşmaktan, oturup saatlerce konuşmaktan keyif alırlardı. Sorun üretmeden, mazeret belirtmeden onlardan birinin birlikte paylaşabilecekleri bir öneriye (örneğin sinemaya gitmek gibi, falanca yerde yemek yemek gibi) , diğerleri karşı çıkmıyor, uyum gösteriyordu. Birbirlerinin önceliğine saygı duyuyor, önceliklerini yer değiştiriyorlardı.
Arkadaşları onlara muhteşem dörtlü diyordu..Onların anladığı sevgide, niçin, nasıl, nerede gibi soğuk tavırlı isteksiz sorularla işi yokuşa sürmek yoktu. Bu sorular hemen gelme ve katılma isteği için buluşmayı kolaylaştırmak için kibarca ve arzu ile sorulabilirdi. Sevdiğin insan gel diyorsa geleceksin, saçını değiştir diyorsa, hiç soru sormadan değiştireceksin. Çünkü asıl amaç, sinema, yemek, piknik değil, beraber bakmaktır aynı pencereden. Sorular, sorgulamalar peşi peşine gelmeye başlayınca, sevginin büyüsü bozulur. Sevdiğin kadar sevilirsin..Aldığından fazlasını verme gayreti göstermeyen sevgi cimrileri, aslında sıradan çıkarların izlerini sürüyor demektir. Bir Cuma akşamı bu dört arkadaş sinema önünde buluşmak için sözleştiler. Hanımlardan biri filmi daha önce gördüğü halde, gurubun ahengini bozmamak için filmi daha önce gördüğünü söylemeden buluşmaya katıldı, beylerden biri çok sevdiği futbol takımının maçını seyretmekten vazgeçerek buluşmaya katıldı. Diğer ikisi de başka işlerini erteleyerek buluşmaya katıldılar. Ve o gece şunu bir kere daha anladılar: Önceliklerini değiştirmeye razı olmakmış sevmek…Ben o filmi gördüm..Bizim takımın maçı var bu akşam..Kuaförüme sözüm var canım..türü gerekçeleri olanların, karşısındakine sevgisi değil, ilgisi vardır yalnızca. Ucuzluk pazarına düşmek üzere olan bir ilgidir o. Çünkü gerçek sevgi sormaz, peşine takılır sevdiğinin..Haydi gidelim’in karşılığı, nereye, niçin? olamaz hiçbir zaman. Çünkü sevgi bekler, sabreder, katlanır..Çünkü sevgi eksik aramaz, eksiği tamamlar sebep sormadan. Onu yemem, onu sevmem, prensiplerim var..gibi yüzlerce örneği olan ekşi duruşlar arasından sevgi doğmaz..Doğsa da serpilip boy atamaz. Sevgi için önceliklerini değiştirmeyi göze alacaksın önce...Öykü böyle bitiyordu…
Erol Güngör olarak, bendeniz bu güzel görüşlere şu düşüncelerimi eklemek istiyorum:
Sevgi gayet tabi beklemez, hele aşk hiç beklemez. Sevdiğinin ilgisinden, içtenliğinden, uyumundan, kararlılığından ve sevgisinden her an, her saniye emin olmak ister. En küçük bir kararsızlık ve isteksizlik, dal gibi kırılmasına sebep olabilir. Bu, sevenlerin birbirlerinin her isteğini ne olursa olsun yapmak, birinin diğerinin kölesi olmak değildir. Birbirlerinin kölesi gibi olurlarsa zaten köle olmamış olurlar, birbirlerinin efendisi olurlar. Fedakârlık yarışı, aslında mutlu etme ve mutlu olma yarışıdır. Sabır, nezaket ve hoş görü, fedakârlığı kolaylaştırır. Kusurları değil, meziyetleri görerek ve düşünerek sevgiyi sürdürmek ve asla vazgeçmemek gerekir. Tüm sevgilerden ve herkesin dostluğundan vazgeçen insan, bir gün yaşamaktan da vazgeçebilir. Sevdikçe seviliriz. Sevildikçe sevmeliyiz ve bu sevgiye lâyık olmalıyız. Hak etmeyenden sevgi geri alınır. Birbirini sevenlerin, bu sevgiyi korumak için, önceliklerini birbirleriyle sık sık yer değiştirmelerinin, aslında yaşamı da kolaylaştırdığını unutmamak lazımdır. Bu sayede ha bu gün ha yarın, onların tüm öncelikleri nazara alınmış ve uygulamaya konmuş olmaktadır. Bu durum çeşme başında iki kovanın da yavaş yavaş birlikte dolmasına benzer. Aksi durumda, yani benim önceliğim önde olsun önce benim dediğim olsun düşüncesi ile hareket etmek ise, çeşme başında kovalarla itiş kakışa benzer ve bu arada sular boşuna akar. Belki de kimse kovasına su dolduramaz. Gerçek sevgi, bir damla suyu boşa harcanmayacak eşsiz güzellikte bir deniz gibidir. Bu denizde yüzmek, yaşamaktır..
..
Sarıyla Kırmızı Aslan Marşı
Sarıyla Kırmızı rengimiz/Hiç olmadı dengimiz
Sarıyla Kırmızı rengimiz/Hiç olmadı dengimiz
İlk takım olduk tarihte/Futbol adına ilkleri oynadık
İlk takım olduk tarihte/Futbol adına ilkleri oynadık
..
BİR çizgi çizdim üstüne SENİ dizdim
karikatür yaptım seni hah hah hah hay
deli dolu dünyamda hah hah hah HAY
ne sen ağladın ömrünce nede ben GÜLDÜM gölümce
ayran hayran ayran hayran deliye her gün bayram
DÜNYA futbol topu gibi sana atım o tuttu
birler onlar yüzler binler hah hah hah hay
..
Golata Ali Sami YEN ile iniyor yeşil sahalara
Golata gol ata ata ilerliyor gollerini hep atıyor
Göklerim hakimi Beyaz Kartal yazıldık tarihe
Kuruluşta Kırmızı Beyaz Kartaldı Sarı Kırmızı Aslan
İlk futbol akımını İngilizlere karşı başlatmıştık
İlk renklerimizi ulusal asil renklerlerden seçtik
..
daha dün müydü eli yüzü toprak
resimdeki o mahzun,esmer çocuk
oyun bitti ama içinde ukde kalmış
neylersin,serde yoksulluk derdi
zahire pazarında bir hurdacı
pas yemiş her yanı ve kırk yama
..
Sarıyla Kırmızı Aslan Marşı
Sarıyla Kırmızı rengimiz/Hiç olmadı dengimiz
Sarıyla Kırmızı rengimiz/Hiç olmadı dengimiz
İlk takım olduk tarihte/Futbol adına ilkleri oynadık
İlk takım olduk tarihte/Futbol adına ilkleri oynadık
..
Memleket aynı
Yaşantılar hep sade.
Karakterler gün aşırı karışıyor.
Mavilikler endamında seyreyleyen
Bulutların ihtişamı da burada.
Suların hükmettiği berraklığı
Yeşilin doğaya sunduğu saadette.
..
İki kız tavla oynuyor,
İkisi de karşımda duruyor.
Kıvırcık olana baktıkça,
Ruhum sanki uçuyor.
Masada farklı bir hava var sanki,
"iki bir", "dört beş", futbol skoru olur ya hani.
..
Bir güneş gibi doğdun kütahyama
Övgüler saygılar güzel sözler az bile sana
Çalışkanlığınla taht kurdun herkesin gönlüne
Kütahya en güzel günleri yaşıyor sizinle
Yeni purojeler geliştirdin kütahya için
Halkını oya gibi içledin biçim biçim
..
Açık söylüyorum yürekten namaz kılmak bilmem
Zamanla yolumu kesin ben bulurum
Yobaz insanlarla cennette olmak ben istemem
Cehennemde daha mutlu ben olurum.
Dünya anlamsız ev kavgadan sonra gelir barış
Bizim hayat kısa futbol türlü maçtır
..
Dün bir maç oldu. Derby maçı diyorlar. Maça bilmem kaç hafta maç yönetmemiş bir hakem tayin etmişler. Efendim maçın hakemi maçın son saniyelerinde bir faul vermiş. Futbolcular da faul düdüğünü duymamış ve pozisyon golle sonuçlanmış… Yenilen takım bunun üzerine çok kızmış ve bundan sonraki maça paf takımlarıyla çıkma kararı vermişler… Bir hakem yorumcusu da demiş ki; böyle bir pozisyona İngiltere’de faul veren hakemi yakarlar.
Efendim, hakem bilmem kaç hafta maç yönetmemiş. Neden böyle bir derbi maçına verilmiş? Ya ne olsaydı? Anadolunun 2 garip takımının (nasılsa sahipsizler ya) maçına verilmeliydi. Onlara haksızlık olsa da olur. Ne de olsa Derby maçı değil.
Derby kelimesi yabancı bir kelime. Türkçe sözlüklerde bulamazsınız. İngilizce sözlüğe baktım; İngiltere’de her yıl tekrarlanan geleneksel at yarışı, melon şapka. Bu iki büyük takımın at yarışı veya melon şapka maçına bilmem kaç hafta maç yönetmeyen hakem verilir mi?
Millet; aklımızı başımıza toplayalım. Derby maçı diye bir şey yoktur. Anadolumuzun garip takımlarını sömürmek için uydurulmuş bir terimdir.
..
Okulun futbol sahasι ndayι m
Kara gözlüm penceresinde
Süslü demirler aramι zda
Ayι rι r ikimizi.
Top gelir vuramam
Çünkü kara gözlümün bakι şlarι na hasret kalι rι m
Belki bu kaçamak bakι şlar geleceğimizin müjdesi
..
Sarıyla Kırmızı Aslan Marşı
Sarıyla Kırmızı rengimiz/Hiç olmadı dengimiz
Sarıyla Kırmızı rengimiz/Hiç olmadı dengimiz
İlk takım olduk tarihte/Futbol adına ilkleri oynadık
İlk takım olduk tarihte/Futbol adına ilkleri oynadık
..
Sarıyla Kırmızı Aslan Marşı
Sarıyla Kırmızı rengimiz/Hiç olmadı dengimiz
Sarıyla Kırmızı rengimiz/Hiç olmadı dengimiz
İlk takım olduk tarihte/Futbol adına ilkleri oynadık
İlk takım olduk tarihte/Futbol adına ilkleri oynadık
..
Sarıyla Kırmızı Aslan Marşı
Sarıyla Kırmızı rengimiz/Hiç olmadı dengimiz
Sarıyla Kırmızı rengimiz/Hiç olmadı dengimiz
İlk takım olduk tarihte/Futbol adına ilkleri oynadık
İlk takım olduk tarihte/Futbol adına ilkleri oynadık
..
Sarıyla Kırmızı Aslan Marşı
Sarıyla Kırmızı rengimiz/Hiç olmadı dengimiz
Sarıyla Kırmızı rengimiz/Hiç olmadı dengimiz
İlk takım olduk tarihte/Futbol adına ilkleri oynadık
İlk takım olduk tarihte/Futbol adına ilkleri oynadık
..
Ben küçüktüm… ellerimde çiçekler vardı. Boyamaya çalıştığım kağıtlara çizdiğim. Yer yer yırtılmış… şimdi bile öğrenemedim kalemi bir bıçak gibi sıkmadan kağıt üzerinde dolaştırmayı. Yer yer delikler vardı. Evimin kapısından dışarısını gözlediğim delikler... hep karşı komşuya gelen akrabalar hep ben ve o delik… kara delikler gibi.. kaç kez kayboldum. Kimler çıkarttı beni içlerinden. işten çıkartılan insanlar gibi. Hep beklerim ellerimde çiçekler vardı çocuk şarkıları söylüyordum sonra beklemekten sıkılınca. Bir gün bir gün bir çocuk… bol bol şeker yiyordum ve sadece rüyada görebiliyordum memleketimin halini. Kollarımdan sadece rüyamda tutuyorlardı. Ben rüyalara inanmazdım. Şimdi inanır oldum. Hem de insanların kağıt gibi parçalandığına.
Gece açık olurdu mahallenin bakkalı. Neyüdü belirsiz üç beş adam toplanırdı içeriye. Ellerinde şişeler sonra bağıra bağıra giderlerdi sokağı terk ettikten sonra. Ben duvarlara resimler yapardım gülen resimler. O kadar mutluluğa dayanamaz sonra ağlardım. Ellerimle ağlardım hem de...sonra kafamla en sonda bileklerimle. Acı gibi vururdu yüzüme ahlaksızlık. Evet bu yolu ben seçmiştim. Şekerlemelerle aram iyiydi. Sonra ben bir yolun ortasında bulundum. Gözlerim kapalıydı. Ellerimde çiçekler vardı. Üzerinde de birkaç not. Bedenimin etrafını futbol sahası gibi sarmışlardı. Yılın derbisi oynanıyordu televizyonlarda. Hiç umursamıyordum bile. Herkesin dilindeydi. Benim konuştuğum üç kelimeden biri neydi. Çocuklara özgüydü bu biliyorum. Konuşamamaktı sadece ağlamak. Ama nedense ben sadece çocuklarla konuşurken ağlıyordum. “agucuk” bile derken gözlerim sulanıyordu. Sonra yağmur damlası deyip kandırıyordum onları küçükken altıma kaçırdığımda benim yapmayım kuşların yaptığını söylediğim gibi. O zamandan alıştım yalana. Şimdi devam ediyorum kahretmiyor bile bu beni. Bak benim beş elim var. Gözlerim yeşil. Brad pitt yanımda bok yemiş. Nasıl söylüyorum ama yalan üstüne yalanı.. boş ver sende alışırsın yaşın ne ki senin?
Kararır mıydı bir öpücükte dünya? Kimler vardı ellerinde… gözlerinin bile görmediği… güz günlerine sakladığı o hayaletler mi? Yakalanmışlar mı yoksa? Suçları neymiş? Yakalanmak için suç mu gerekiyormuş? Neye yakalanmış, kime? Nasıl? Haydi bir cevap ver kurtardın mı aklını o anlamsın suallerden aldın mı demiri denizden açtın mı yelkeni? Yapamazsın değil mi? Bu düzen senin ve bunu sen istemedin. Her şey senin tersine doğrusu bile yok hani her şeyin zıttı vardı. Hani ak karaydı, boş dolu. Kaçıncı saçmalık bu hep kandırıldık değil mi? Kim kandırdı bizi aramızda dolanan yılan mı? Soğukluğunu mu saçtı üzerimize bizde mi soğuk kanlılar kategorisine eklendik.
Ben resim çizerdim elimde paletim olurdu. Yaz günlerinde yüzmeye çıkarken. Ben deniz çizmezdim çünkü o yerinde güzeldi. Dağları da sığdıramazdım o daracık yere ben ellerimi çizerdim, kollarımı ayaklarımı. Sonra tırnaklarımı yerdim. Doktor dedi sonra kendine güvenemeyen çocuklar tırnaklarını yermiş. Bende tırnaklarımı yenim. Sonra konuşmak için adım atmaya çalıştım adımım takıldı sonra derdim. Ben o doktoru sevmiştim o yüzden bol bol şeker yiyordum. Sonra iğneler yaptırıyordum kendime. Aklıma bile gelemeyen fısıldaşmalar arasında. Ben ellerimi çizerdim. Sergilere gider resimlere dalardım. Neronla birlikte müzik dinledim Roma cayır cayır yanarken. Bir denizin dibinde doğulurdum. Artık öldüm mü ne her şeyden vazgeçtim. Ama mutluyum. Bileklerimde damarlar var artık. Kanım kendini tanıyabiliyor ondan sonra. Vücudumda açan çiçekleri besliyorum. Vurduğun yerde biten çiçekleri onları her gün suluyorum. Onlarda büyüyorlar ben suladıkça. Asmalar gibi sardılar etrafımı. Şimdi ben bir “ot” adamım kaldırım kenarlarında biten otlar gibi. Doğru söyledim değil mi? Yanınızda kim var eşiniz dostunuz akrabanız sevgiliniz… kendinizi kandırmayın bir tek siz varsınız senden başka. Gökyüzüne baktığınızda bile yalnızsınız yıldızlar bile kalabalı. Neden yaşayacaksın ki bir nedenin mi var? Her şeye bir neden bulmak lazım değil mi? Eskicide satılır mıydı nedenler? Yoksa sadece eskiyen aşklarımı barındırırdı bünyesinde. İçine attıkça mı büyütürdü kendini yoksa dışa açılınca mı azaldı aşk başlı başına hüzün müydü yoksa, etrafa serpiştirdikçe de dağılmıyorsa…
Kaç kez yalan söyledim biliyor musun? En tatlı yalanlarda şarap eşliğinde söyleniyordu. Tek kandıramadığım kendim oldu. Birde hayat. Demek ki ben hayatın ta kendisiymişim. Acılarımla sevinçlerimle ve en önemlisi hepsinin birleşimi aşklarımla.
..
Sarıyla Kırmızı Aslan Marşı
Sarıyla Kırmızı rengimiz/Hiç olmadı dengimiz
Sarıyla Kırmızı rengimiz/Hiç olmadı dengimiz
İlk takım olduk tarihte/Futbol adına ilkleri oynadık
İlk takım olduk tarihte/Futbol adına ilkleri oynadık
..
HASAN ÖĞRETMEN
Gerçek yaşam öyküsü
Hasan köylümüz aynı zamanda akrabamızdı
İnce yapılı kıvırcık saçlı karayağız bir geçti
Köyümüzde o dönemlerde ortaokul lise okuyan tek kişiydi sanırım ya da ben öyle biliyordum
Pazar günleri köye gelir kalırdı bazen bize de uğrardı
..
Futbol şiirleri kısa ve uzun olarak ünlü şairlerden Futbol ile ilgili şiirler ve sözleri
Spor deyince futbol gelse de akla,
Oynayacağın birçok spor dalı var,
Her sporda yarıştığın zaman hakla,
Sevip başaracağın çok spor dalı var…
Bizim İnsanımız alışmış hep futbola,
Tabi futbol koşarak oynanır ayakla,
..
Futbol günümüz dünyasında en popüler spor dalı olmayı açık ara sürdürüyor. Başka başka sporlar, boks gibi, basketbol gibi, atletizm gibi, zaman zaman tahtını zorlasa bile, onun seyirci potansiyeline ve insanları çekiciliğine çok da fazla yaklaşamıyorlar... Kazanmak her zaman gurur veriyor tabi ki sporda da başka başka şeylerde de... Son zamanlarda fanatiklik aldı başını yürüdü... Bu sadece bize özgü değil, bütün dünya da fanatizm futbolu, futbolcuyu ve seyirciyi avucunun içine aldı... Rakip takımın futbolcuları ve seyircileri adeta düşman bir ülkenin askerleri gibi gözüküyor öbür takımın taraftarlarının gözüne... Oysa böyle mi olmalı? Hani spor dostluk ve kardeşlikti... Hani sağlık ve zindelik için yapılıyordu bu spor ve onun bir şubesi olan futbol...
Bu gün futbol piyasası dev bir endüstri artık. Ülkeler ve o ülkelerin öne çıkan takımları hem bu işten milyarlarca dolar para kazanıyorlar hem de ülkelerinin reklamını, tanıtımını yapıyorlar... Biz Türkler ise yıllardır başarıya aç olduğumuz için, kazandığımız her başarı gözümüzde büyüyor ve adeta efsaneleştiriliyor, hem basın hem de halkımız tarafından... Hatırlarsınız mutlaka, Puşkaşlı Macaristan'ı elli sene önce 3-1 lik skor ile yendiğimiz galibiyet yıllarca kutlandı, basında ve her yerde konuşuldu durdu...
Eski zamanlarda maçlara giden büyüklerimiz anlatırdı, seyirciler karışık oturduğu halde hiç kimse de birbirine yan gözle bakmaz, kötü söz de söylemezmiş... Şimdi öyle mi? Maç bittikten sonra, cadde de bile rakip takım taraftarlarını görseler hemen paça kasnak dalıyor, dövmeye kalkıyor arkadaşlar. Neymiş, efendim üstünde Galatasaray forması ya da Beşiktaş forması varmış... Yapmayın arkadaşlar, hepimizi bu ülkenin vatandaşıyız. Milli maçlarda, var mı Galatasaray ya da Beşiktaş ayırımı?
..
''İstanbul Zeytinburnu'nda Bilgi Evleri'nde üretilen robot şınav, mekik çekiyor, takla atıyor, futbol oynuyor. Türkçe konuşup, dans eden robot oynadığı zeybek ile görenleri şaşırtıyor.'' BASINDAN
Bize, hem de Ege Yöresine has bir oyun zeybek tabi ki... Ya da şöyle söylemem lazım. Bize, ege yöresine has bir oyundu, şimdilerde robotlarda oynuyor demeli belki de... Müzik eşliğinde gayet de güzel zeybek oynuyor robotumuz. O değil de şimdi bir de bunların seri üretimini yapıp da hepsine birden toplu zeybek oynatırlar ise robotlardan kurulu bir folklor ekibimiz olur. İnsan çalar robot oynar da diyebiliriz. İtiraz eder mi robotlar yoksa çalgıcılarda robot olmazsa vallahi de billahi de oynamayız diye...
..
Bu Thomas bizim mahalleye geldiğinde öyle Karamürsel Sepeti gibi tıfıl bir bebe idi. Babası ateşe miymiş neymiş. İngilizlere soğukkanlı derler ama bu pek bir sıcakkanlı çıktı, belki de buraya gelince kanı sıcaklaşmıştır zaar, çocukluktan mıdır nedir, biz de pek bir sevdik keratayı. Allah var o da bize ısındı hemencecik. Arada Türkçe öğretmeye çalışıyoruz ona, o da bize İngilizce öğretmeye çalışıyor kendince ama biz yetenek düşmanıyız ikimiz de Osman ile ben, daha şunun şurasında orta birinci sınıfız ne yapalım.
Aldım karşıma bir gün anlatıyorum : ''Thomas bak bu toop, bu bisikleet, bu ekmeek, bu ağaaç'' ...Aynen dediklerimi tekrarlatıyorum kerataya, ilkokul bir talebesi gibi. O da ''yeees yeees'' deyip, kendi aksanı ile söylüyor biraz kelimeleri yuvarlayarak. Arada gülüşüyoruz kıkır kıkır...
Bir gün yine Osman ile top oynarken bu yanımıza yavaşça geldi. ''Velkam velkam Thomas''dedim, o da hali ile İngilizce ''hoş bulduk'' cevabını yapıştırdı, sonra bir bana baktı, bir Osman'a baktı. ''Oooo siz futbol oynamak var çok güzeel çok güzeel'' Ben pek bilmem de bizim Osman döktürür yani, ayağından top dahi alamazsın keratanın, bizim mahallenin tescilli gol kralıdır. Thomas'a döndüm ''Gel Thomas kardeş sen de az tep bakalım''
Top da plastik top ha, öyle meşin yuvarlak filan değil, parasız pulsuzuz biz, gariban kapıcı çocuklarıyız, her ne kadar Kavaklıdere'de otursak da. Senin Thomas topu bir aldı eline tartıyor sanki, elinde bir iki zıplattı ''O yeee'' filan gibi bir şeyler söyledi. İçimden dedim ''ne yapacaksın ağırlığını oğlum, günahlarına sevaplarına mı bakıyorsun topun, geç karşımızada bir iki çalımla belini kıralım, sonra da arkadaşlarımıza hava atalım İngiliz'in belini kırdık diye . ''Sanki içimden geçen cümleleri duymuş gibi, elinden ayağına hafifçe attı, hareketler yapmaya varyete yapmaya başladı. Önce beni aldı karşısına. Bir sağa yatırıyor bir sola, dört döndürüyor çevresinde. ?'Ben zaten iyi bilmem de, dur hele Osman şimdi senin havanı indirir, gazını alır''dedim Thomas. Bu Osman'ı da aldı karşısına, baktım onu da dört döndürüyor, peşinden arkasına nişadır sürülmüş at gibi koşturuyor. Osman'a bir kaş göz işareti yaptım Thomas'a çaktırmadan, beraber girelim şuna ayağından topu alalım birader. Yok mümkünü yok. Adam bize top göstermiyor.
..
Insanlik ve zaman mekan büyüklügünde seyler
Seyler derken dertler sorunlar konular olaylar haller meydanlar
Bir sonsuz gelis gidisin felakete dönüsmeden evveli carki devrani
Konustuklari komsusuzluklar kadar sig
Bayat
Yüzeysel
Anlamsiz islevsiz iceriksiz bencil bunak
..
