Çiçekçi dükkanındaki bir gül gibisin şimdi.. Herhangi birinin olmaya hazır..
Seni seçmeleri yeterli.. Oysa seni koparmamışlarken benden, salmamış mıydım köklerimi köklerine tutunabilmek uğruna.. Ama senin umurunda bile değildi demi.. Çünkü ben herhangi biri olamadım.. Seni seçmem yetmedi.. Sevdim! !
Ne yani.. Annecim deyip seni büyüttüm diye gerçekten annen mi sandın.'' diyen bir kadının karşısında aptal aptal etrafına bakınıp neye uğradığını anlamaya çalışan bir çocuk gibi bakıyorum etrafa..
Gece hiç olmadığı kadar karanlık..
Sabah olmayacakmışçasına uzun..
Eğer birine veda ediyorsan, hala bir yanın orda demektir.. Eğer veda etmeden çekip gidiyorsan, işte ozaman çelişki vardır.. Çünkü ya hep orda olduğunu göstermek istiyorsundur yada tamamen gittiğini..
Arka arkaya sıralanmış,
İki ayrı koşu bandında gibiyiz şimdi..
Sen gidemeyeceğini göremiyorsun,
Bense sana yetişemeyeceğimi..
Sensizliğin yakama yapıştığı şu saatlerde;
Bir tek ağlamak geliyor elimden..
Bir tek böyle akıyor içimden bir şeyler..
Bir telefonla silkindim bugün.. Hazırım diyordu telefondaki ses..
‘ Hazırım gel beni al ‘.. Senindi bu ses.. Şaşkınlıkla çıktım dışarıya.. Kapıda gelin arabası ve bir şaşkınlık daha.. Anlamıyordum hiçbir şeyi ama sorgulamıyordum da, çok güzeldi her şey.. Yaklaştım arabaya.. Cama yansıyan kıyafetimi gördüğümde yine kendimde değildim.. Damatlıktı bu.. Çokta güzeldi.. Düşünecek zamanım bile olmadı.. Atla dedi bir ses.. Bindim hemen.. Amcamdı direksiyon başındaki..Bu lüks arabada ne işim vardı benim? Yine düşünemiyordum.. Son hızla sana yaklaştığımı hissediyordum.. Ve sadece anı yaşayarak, bütün anlamsızlıkları bir kenara atmaya karar veriyordum.. Bir kuaföre yaklaşıyorduk.. Alkışlarla çıkıyordun beyazlar içinde.. Güzelliğinde büyüleniyordum sanki.. Alamıyordum gözlerimi senden.. Bir an silkindim yine ve attım kendimi dışarıya.. Yanına yaklaşıp bir öpücük kondurdum alnına.. Sonra kapıyı açtım sana.. Vakit kaybetmeden bende bindim arabaya.. Gerçek miydi bu yaşadıklarım? Ama ne önemi vardı çok mutluyken? Şaşkınlıkla elini tuttum.. Sahi ne kadar olmuştu demi tutmayalı ellerini?
Arada geçen zamanı hatırlamayarak muhteşem bir yere gelmiştik.. Herkes toplanmış bizi alkışlıyorlardı.. Muhteşemdik.. Çok geçmeden bizi anons ettiler.. El ele çıkıyorduk yine sahneye.. Senin sevdiğin şarkıyla dans ediyorduk.. Uçuyordum adeta.. Sonra bize özel hazırlanan masamıza geçtik.. Herkes ordaydı.. Hem de bizim için.. Bizim günümüzdü bu.. sadece bizim.. Bir dans ediyor bir oynuyorduk.. Çok güzeldi her şey..
Bizim hakkımızda konuşulanları duyuyordum.. Ve yine şaşkınlıktaydım.. Nasıl oluyordu bu? Ama yine bir kenara bırakarak kulak veriyordum söylenenlere.. Çok yakışıklı diyorlardı benim için.. Mankenlere benzetiyorlardı seni.. Muhteşem çift dedikleri bu olsa gerek diyorlardı.. Gülüyordum duyduklarıma.. Öyle miydik gerçekten?
Gecenin karanlığını örttüm yine üstüme;
Seni düşünüyorum..
Yatağımdan gözüken yıldızlardan sana seçtiğimi buluyorum
Seni buluyorum, seni izliyorum..
Gidişlerini düşünüyorum, benden gidişlerini..
Soğuk, çok soğuk..
Yalnızlığın çarpıyor suratıma her saniye..
Ne olurdu ki gitmeseydin,
Ne olurdu ki bu seferde inatla kalıcam deseydin..
Ama yok göremiyorum seni! !
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!