Hor görme hiç çirkin diye beni,
Sanma ki bu güzellik sende bakidir.
Anladık güzelsin ama tut dilini,
Ben güzel olmasam da, ruhum aridir...
(24.08.2011 - Çarşamba 11:36)
Bir ilacı yok,
Henüz bulunmadı
Bu kalp ağrısının.
Dön de dinsin ızdırabım.
Dön ki yeşersin tekrar umutlarım.
Gülmeyi öğret yeniden gözlerime,
Bir ışık olsa sesinde,
Bir söz dilinde
Bana söyleyecek.
Gözlerin çağırsa beni,
Ellerin tutsa ellerimi...
Kısacık bir anına bile razıyım
Bir şeyler var dilimin ucunda
Senin de gözlerinde belki
Ya da ben öyle görmek istediğimden
Bir şeyler var dilimin ucunda
Düşünüp düşünüp söyleyemediğim
Kadınım, erkek egemen bir toplumda
Kadınım, baştan kara yazılmış yazım
Kadınım, töreyle belirlenir kaderim
Kadınım, kadınlığını bilemeyen
Kadınım, tek suçum; Kadın olarak dünyaya gelmek
Yani, nüfus cüzdanımın pembe olması
Sevmek neden bu kadar zor Tanrım?
Neden acı, hüsran, gözyaşı sonu?
Neden beklemek, özlemek? ...
Kavuşmaların hiç tadılamayan tadı
Damağımızı yakan, bizi hayata bağlayan.
Sana bir dokunabilsem
Sesini hissetsem tenimde
Yüzüne yüzüm sürsem
Elini hissetsem elimde
Dudakların bir kor, yakıyor günden güne
Kirletilmiş bir hayatı yaşıyoruz
Hiçbir şey saf değil
Ne hava, ne su, ne de insanlar
En çok da duygular
Ve bunu yapan bizleriz.
Keşke hep çocuk kalsak da duygularımız, hayallerimiz hiç kirlenmese.
Seni yazmak, seni anlatmak sayfalarca
Sana koşmak yalın ayak kırlarda
Sen çok uzak
Ben çok uzak
Bir BİZ bile olamasak da
Bir türlü çıkmıyor doğru kelimeler kalemimden
İfade zorluğu çekiyor literatürüm
Oysa o kadar geniş ki hazinesi
O kadar iyi ki ifadesi
Ama işte yine o noktadayım; O çıkmaz sokak
Üstadın dediği gibi; Kelimelerin kifayetsizliğindeyim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!