Bir isyan ateşi sana karşı sevgim
Dağlarda filizlenen bir çiçek
Kavganın en sıcak anında bir çığlık,
Mitralyöz
Ve ölüm kalım savaşı sana olan sevgim
Yıllarca süren açlık grevleri gibi
gidiyorum, köpükler içinde ardımda bırakıp bu koca lanet şehri...
oysa gelmeler vardı, gitmeler değil düşlemimde
oysa sen vardın bu koca lanet şehirde
ve ben sana gelecektim koşarak
yalınayak, maskesiz, kalkansız, savunmasız...
ama şimdi gidiyorum
Hüzün kokan akşamlara düştüm yine
Bütün kaçışlarımın sonunda sen varsın
Senden kaçarken sana dönüyorum
Farkında bile olmadan
Ama kaçıyorum işte
Neden?
Rengârenk boyadım tırnaklarımı,
Hayata ve tek tipleşmeye inat.
Saçımı da kestirdim kısacık,
O da kadınlığa inat.
Düşünüyorum…
Öyleyse sürüden olmamalıyım.
Sensizlik bir gemi gibi oturdu karaya
Gemi nasıl demirlerse sahile
Öyle demir attın içime
Hep rüzgârları bekledin yola çıkmak için
Nedense fırtınalar koptu
Yelkenler fora diyemedin hiç
Tekrar canlanır mı ölen ruh?
Deva olur mu bana artık gözlerin?
Gelsen de,
Bir daha eskisi gibi sever mi yaralı yüreğim?
Hangi mutluluk unutturur yaşananları?
Hangi acı silinir bir kalemde?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!