Fulya Öztürk Şiirleri - Şair Fulya Öztürk

Olmaz mı dersin sende
Bizde o saçma türk filmlerinde olduğu gibi kavuşamaz mıyız birbirimize?
Sen beni öyle sevemez misin?
O saçma hikayelerde ki gibi beni kendine saklayamaz mısın?
Bunu yapamazsın biliyorum.
Uzatma o zaman ellrini bana,

yaşarım elbet bir gün seni

bir geminin güvertesinde

kıble rüzgarına karşı

Yanımda olmasaydın,Bıraksaydın da sadece o güzel gözlerini görebilseydim dilediğim zaman.
Gözlerini düşünürdüm.
Unutur muydum o zaman seni? Şimdi böyle olur muydum? OLMAZDIM. Kimdir suçlu?
Ben beni, seni severek büyük bir acıya mahkum mu kıldım? Vazgeçtim kabul, ama hep "son bir sesini duymak son bir kez kokunu almak" isteğini ne yapayım şimdi ben?
Şimdi ben sana yazdıklarımı kimlere okutayım... Ağladıklarıma sayarsın, akmaz artık bir damla bile zorlasam...
Elbet uzaksın, elbet sevmedin, bilmez miyim hiç?

bir köşede resmin çıktı önüme

oturdum

sarılasım geldi sana yoktun

Bugün bir ağacı yıktılar,
11 dal yıkıldı.
O dallara sığınmış yapraklar yıkıldı.
Sıcak mağbedine, soğuk bir mermiydi vuran,
Olabildiğine metal, olabildiğine griydi artık hatıralar.
O kalın yüreğini, taze nefesini delip geçemedi

Hani babam hep bana öyle bakardı ya,
Anlatamıyorum işte, sadece öyle bakardı…
Sende bana öyle bak istedim.
Ben küçükken,
Korkardı, ödü kopardı dağ gibi adamın saçımın teli kopar diye…
Sende benim için öyle endişe et istedim.

Yine rüyamdaydın dün akşam

Sonra senin yüzünden başladığım sigaram

Duman duman sen oldu

bana hatırlatıyosun

azimi başarıyı başarısızlığı

bana aşkı hatırlatıyorsun

Senin bana ilk söylediğin şarkıyı söyledi geçenlerde biri bana
Bir daha o şarkıyı söyleme bana dedim
“Onu mu hatırlattı? “ dedi
“Hayır” dedim
Senin parfümünden sürmüş, senin sigarandan içiyor.
Bir daha böyle kokma dedim

“Benim için şiir yazdın mı? ” demiştin ya;
Ben senin için şiirler yazmadım.
Ben senin için özlemler biriktirdim.
Satırlara sığmayan bir sevda besliyorum şimdi,
Baş harfini taşıyan bir sevda…
Senin gülüşlerinle büyüyen bir umut kattım içine…