Fugu Balığı Şiiri - Mehmet Hakan Dülüloğlu

Vakkas Seyhan' a

elinden tüm değerleri alınmış sempatinin
simsiyah başına vura vura
damarları ezilmiş sevincin
derin derin böğüren
nefes nefese boşluğun buhar soluyan kıyılarına
uzanıyor çığlığın postu

masum travma ölümün patilerinde göz bebeklerini dirileştiriyor
ilhaplı yüzeye dokundukça hızla küçük küçük sivilceler yüzünde çoğalıyor

çınnnnnnnnnnn! ...
birden kendinden emin
salonun ortasına parıldayarak
düşen güçlü metal çınlamayla
başımı önümden kaldırıyorum
ince ve tevazu sahibi garson söylene söylene küfrederek
ağır adımlarla manşetlerini kıvıra kıvıra
amerikan servisli masadan uzaklaşıyor...

itmek ve çekmek hep sevinçlidir

süt dişlerini cam bardağa tıklata tıklata suyunu içiyor sakinliğin azılı yüzü...

(temren,haziran-temmuz-ağustos 2012)