ZANLISIN
zanlısın yüreğimi işgalden
kan kırmızısı sabahlarda
ellerim prangada dilimde sen
ve kanıma giriyorsun
SEVDAN SENİN
Hayata acı renk verirken
Kör kurşunlar
Sevdan, sevdan senin
Mavi umutlar çiziyordu
Nasırlanmış yüreklerin derinliklerine
NEYSE Kİ YOLUN SONU
yolum bit pazarından geçer
ve hep aynı çocuk
sevdaya sarılır gibi
titrek elleriyle sarılmış yaşama
AĞLAYABİLMEK BAZEN
ağlaybilmek bazen
büs-bütün içini dökmek
ah bir becerebilsem bunu
ALIN GECEYİ
git başımdan garson
orta yerinden bölme mayhoşluğumu
hani nerde kaldı sevinçlerim
HANGİ İKLİM ISITABİLECEK Kİ TENİMİ
hergün bir çocuk ölüyorsa bedenimde
düşün ki
gecelerim nasılda tarumar
HAYDİ GİT
haydi git
bulaşmadan hür kalan duygularıma
lanetini alda öyle git
hiç de konmasın kuşlar pencereme
halaya tutuşan karıncalar yeter bana
GİDİYORUM
almış başımı
yönü belirsiz fırtınalarda uçuyorum
son durağı kara topraktan öte
ne bir elveda bıraktım geride
GÖZLERİME BAK
öyle uzaklra bakma
uzakların kırılacak bir yüreği yok
her soluk öncesi gözlerime bak
gözlerime bak ki!
HAKİM BEY
adım kötüye çıkmış benim
bir karıncayı incitmesem de
yine de yasadışı kalmışım
ah bu yasalar yok mu yasalar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!