Ve Kadınlar
Ve kadınlar
Toprak renkli
Ak çehreli
Yaşayan tüm insanlar gibi
Yalnızlık Notları
Sürgit bir kaderi var insanın,
insan, insan içinde,
insan kendi içinde yalnız
yapayalnız bir evren.
Yeryüzü Vatanım
Çocuklar doyamadı çocukluğa
Ne sevgiye
Ne şefkate
Ve ne de koşmaya
Yürüyorum Yalnızlığa
Herkesin içinde yürüyorum yalnızlığa
Alnımda buzdan ateşler
Rüzgar saçlarımı okşamıyor
Elerim boş değil
Ey Akif "İnan"
Yedi güzel adamdan birine
Mazlumların yolu uzun dikenli
Elemdir yıllarca yürekte duran
Acılar yaşadık topyekun o denli
Bitecektir mutlaka ey Akif ‘İnan’
Varlığı en iyi kimler anladı?
En az anlatanlardan başka
Yeryüzünün işaretleriyle
en çok kimler konuştu?
En az konuşanlardan başka
KIYISINDA VAN GÖLÜ’NÜN
Uçuşur üzerinde özgürce Van Gölü’nün
Uçuşur beyaza gömülü martılar
Türküler söyler
Sahilin şarkısı ise başkadır
Martılar kadar, gökyüzü kadar
Zaman sessiz konuşuyor
Sınırlı dakikalarda kurnaz
Baykuşlar cirit atıyor tepemde
Sarp bir yokuşa tırmanıyorum yine
ANNE BİLİR MİSİN
Bilir misin anne!
Sana şiir yazmak çok zor
Şiir olana şiir yazılır mı?
Birkaç mısra belki işte
Ateşi yakan su ne yapsın öz ateşine
Ateşten bir aşkın çare yok ateşine
Ateşin dilinden aşk’a:
Sen bir sanrısın
Ben bir gerçek
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!