“ Çekilin önümden !”
Bu aşkın yolunda, engel tanımam
Freni patlamış, kamyon gibiyim !
Durmayı denesem, asla duramam
Freni patlamış, kamyon gibiyim !
Bir kere o aşkı, değdi soluma
Eceli takmışım, zaten koluma
Sakın ha çıkmayın, benim yoluma
Freni patlamış, kamyon gibiyim !
Üstünüzden valla, gezer geçerim
Canımdan cayarda, bezer geçerim
Önüme geleni, ezer geçerim
Freni patlamış, kamyon gibiyim !
Etrafım dikenler, dolu çeperli
Elektrik doluyum, yüz bin amperli
Bir demir yığını, hem de damperli
Freni patlamış, kamyon gibiyim !
Birazcık kenara, açılın dostlar
Ortadan çekilin, saçılın dostlar
Hatta ben derim ki, kaçılın dostlar
Freni patlamış, kamyon gibiyim !
Kornamım kesilmiş, çıkmıyor sesi
Sormayın bana hiç, bu neyin nesi
Bir kaza yapmamsa, an meselesi
Freni patlamış, kamyon gibiyim !
Aşkın gözü böyle, kör olduğu an
Gönlümün gönlüne, kurulduğu an
Bir güzele yanıp, vurulduğum an
Freni patlamış, kamyon gibiyim !
Kayıt Tarihi : 30.10.2018 08:32:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!