Foyan Çıkar Meydana Şiiri - Veysel Şimşek

Olan şeyi bu dünyada yaşarsın,
İçki aleminde içip coşarsın,
Kendinden haberin olmaz koşarsın,
Ayılınca foyan çıkar meydana.

Kendi söyler kendi dinler ne fayda,
Dünya benim deyip hep gezer ayda,
Gözüm yok desende handa sarayda,
Ayılınca foyan çıkar meydana.

Bitkin halli benzer köre sağıra,
Kendisini çarpmış gibi duvara,
Yan bakan varmı der atar naara,
Ayılınca foyan çıkar meydana.

Ehli insan olmak ne güzel ne hoş,
Ömür kısa insan fani dünya boş,
Çıldırdınmı söylesene be sarhoş,
Ayılınca foyan çıkar meydana.

Sanma sarhoş içmeyenler enayi,
Sana çalışsa yetiştiremez alkol sanayi,
Tek isteğim kapat nolur çeneyi,
Ayılınca foyan çıkar meydana.

Veysel derki bir zamanlar çok içtim,
Zaman oldu zaman kendimden geçtim,
Nerden sarhoş görsem hep ordan kaçtım,
Ayılınca foyan çıkar meydana.