NURİ CEYHAN ALTUĞ / Nevşehir -1945
Sevgi denen cani yakıp kavurdun
Rüzgâr oldun elden ele savurdun
Ömrümüzü hasretlere doyurdun
…Meğer senin tüm amacın buyumuş
Bu kadar hınç olmaz yazık yüreğe
Mecbur koydun kazma ile küreğe
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim