Fotoğraf Şiiri - Yorumlar

sekiz kişilik yurt koğuşunun
dışarı bakan ranzasında
-yani bana yatak olan ranzada-
pamuk gibi yağan karın,
bembeyaz rengiyle uyandım...
solgun yüzlü, benzi sararmış yaprakların,
boynu bükük ve sessizce göçünü izledim;
Farid Farjad'ın sihirli keman sesleriyle...

Tarzınızda ve betimlemelerle güzel akıcı bir çalışma,ilgilinin özgürlüğüne kavuşması benide memnun etmiştir,öncelikle sağlığına kavuşması dileğimle,çalışmanızı ve yazan duyarlı yüreğinizi kutlarım.Saygı ile...

sen,Güler Zere,sen...
yurt koğuşundaki misafirim,
soluk yüzlü resmim,
bir çay bile içiremediğim...
şimdi avucundaki serçelerin,
çocuk türküleriyle yeşerdiği
o baharların özlemindesin...
gözlerini açtığın her sabah,
güneşin ışıklarını sunuyor sana...
ıslıklarıyla şehir hikayeleri dinliyorsun...
biraz daha diren Güler Zere,
biraz daha diren
sözcükler değilmidir;zalimleri bile deviren?
Tebrikler.Duyarlı,devrimci yüreğin ve kalemin hiç susmasın hep yazsın sevgili Ulvi Koçu. Saygılarımla

sen, Güler Zere, sen...
karşımdasın işte
bir hastahanenin ölüm meleği olduğu,
kanserin cellatlığında,
bir polis eşliğinde...
yağmalanmış bir çocuğun,
elinde avucunda ne kaldıysa;
şimdi seni anlatıyor tüm kırık fotoğraflar...

yanımdasın işte...
yatağımın baş köşesinde
asma suratını ne olur
kapılıp gitme sessizliğin sesine
kaldır başını, gül o zeytin gözlerinle
gül, Güler Zere, gül...

bir fotoğrafın acı veren renkleri karşımda:
hasta yatağındasın
dizlerini göğsüne doğru çekmişsin
başın dizlerinin arasında
ellerin ayak bileklerinden hafif yukarıda...
biliyorum, mağdur zamanların, mağdur savaşçısı olmak
ne garip şeymiş öyle
ne garip Güler Zere...
haydi şimdi sen söyle;

'evet biliyorum o fotoğrafı
bir gazeteci çekmişti
acıyarak bakmıştı üstelik
aldırmadım hiç,
aldırmayı unuttum bile...'




Merhaba Ulvi Koçu kardeşim merhaba kardeşim ben bu acıya nasıl yorum yazabilirim?Yüreğim nası elverecek ?bilemiyorum
Ruhi Su gibi 12 Eylül faşist faşist yönetimi döneminde yurt dışında tedavi görmesine izin verilmiyen 20 Eylül 1985 te ölümsüzlüğe kavuşan ölümsüz ozan R.Su gibi DHKP-C’ye üye olduğu gerekçesiyle 34 yıl hapis cezasına çarptırılan ülkemizin kızı bacımız
1995 tutuklanarak o günden beri zindanlarda ,hücrelerde faşizme direndi ,özgürlük,bağımsızlık uğruna işkencelergördü,küflü zindanlarda kaldı.lakîn direngenliğine rağmen Güler zere kansere yakalandı. Malatiya cezaevinde bir süre yatan Zere, daha sonra Elbistan Cezaevi'ne, buradan da Adana'nın Karataş ilçesinde bulunan cezaevine sevkedildi. Zere, cezasının 14. yılını doldurduğunda damak kanserine yakalanarak hayat mücadelesi vermeye başladı.
sözkonusu olan Damak Kanserine yakalanan Güler Zere tedavi izzini için çok çalmadığı kapılar kalmadı izin alamıyan yada aldıysa sağlıklı bir kontrolde geçmiyen ve tedavisi engelenen,Güler Zere’nin babası aynen böyle anlatmkta.( babası Haydar Zere, kızının yeterince tedavi edilememesinden şikayetçi. Zere, Kızının cezaevi tarafından Çukurova Üniversitesi Balcalı Hastanesi'ne getirildiğini ancak hiçbir tahlil yapılmadan geri gönderildiğini belirtti. Kızının dişindeki et büyüyünce tekrar Balcalı'ya getirildiğini ifade eden Haydar Zere, tahlilin yapıldığını ancak bu sefer yer olmadığı için kızının hastaneye alınmadığını söyledi)insan haklarını çiğneyen bu sistem Gülerinde tedavi olma hakını engelemekle fişist tutumunu sürdürmeye devam etmekte,
Ergenekon davasında yakalanan ve hastaıkları olanları tedavi için GATA ya gönderen bu sistem başka davalarda sözkonusu Kürt yada Komunist devrimciler ise açlık grevlerinde sakat kalıp tedavi görmeleri için izin verilmeyen tutuklulular gibinin benzeri burda
Da gündeme gelmiştir..Bu faşist tutumlar bizleri ve yıldırmamalı…. Güler Zere kardeşimiz’e acil şifalar temenni eder sizin duyarlı yüreğinizi kutluyorum… dost Ulvi Koçu bizler çok acılar yaşadık çok zulümler gördük bunda sorada göreceğiz devrim yolu engebelidir dikenlerle,acılarla doludur şaiir Hasan Hüseyin Korkmazgil’in şiirindeki sözler gibi (Acıyı bal eyledik ) acılarımızla
Yürek yüreğe koşmalıyız mutluluk için özgürlük için kurtuluş için geleceğe ….Tekrar bu anlamlı şiir için sizi kutluyorum
Saygılarımla
Mehmet Çobanoğlu

…ve insanlık bir kere devrildi mi, bir daha dogrulamaz.

Güler Zere ölür ama, asagılıklar hic yasayamaz!

DOSTUM YÜREKTEN YAZDIGIN GÜLER ICIN DÖKTÜGÜN KELIMELER ICIN TESEKKÜR EDERIM.. ve BASARILAR DILERIM . sevda ve umut., ÖZGÜRLÜKLE ... sevgiler güzel INSANN ...^^

Okudukça yüreğim burkuldu ezildiğimi hissettim insanca......sustum.. avaz avaz bağırmalıyken hemde....
kutlarım ...

Ulvi kardeşim kelimelerin,mısraların,kıtaların,sevgi dolu,içtenlik dolu,yüreğine sağlık.Sevgili ulvi diliyorumki Ülkemizdeki insanlar umarım mısralarındaki KARDAN ADAM GİBİ İÇİYLE DIŞIYLA BEMBEYAZ OLDUKLARI ve OLABİLDİKLERİ ZAMAN HERŞEYİN GÜZELLEŞECEĞİ GÜNLER ÇOK YAKIN.İNSAN DENİLEN YARATIK EĞER İNSANSA KARDAN ADAM GİBİ İÇİ DIŞI LEKESİZ BERBEYAZ OLMALIDIR.Sevgi ve saygılarımla.

sen, Güler Zere, sen...
bu sabah boyalı bir gazetenin,
iç sayfalarından girmiştin odama
içimi ürperten, gözlerimi kamaştıran,
çok geride kalmış çocukluğumun acımsaması,
yoksulluğu gibi...
nasıl anlatsam; bir serçenin,
açık pencereden içeri girmesi gibi...

sen, Güler Zere, sen...
karşımdasın işte
bir hastahanenin ölüm meleği olduğu,
kanserin cellatlığında,
bir polis eşliğinde...
yağmalanmış bir çocuğun,
elinde avucunda ne kaldıysa;
şimdi seni anlatıyor tüm kırık fotoğraflar...

Evet Ulvi kardeşim o ranzalar yabancı değil bana ve benim gibi düşünen bizlere, açlık grevlerimiz, hastalıklarımız, isyanlarımız hiç bir zaman egemen güçleri ilgilendirmedi bıraktılar ölelim...Faşizmin bir yüzü de bu kardeşim faşist düşünce ne kadar insan olursan ol kendinden olmadığında seni silip atmıştır her zaman Güler Zere kardeşimiz de öyle günü sayılı bu kardeşimiz affı bekliyor hayır o affedilecek bir şey yapmadı sadece doğru bildiği yoldan vaz geçmediği için halkı uğruna mücadele ettiği için orada varsın salı vermesinler mapushanelerden o bizim yüreklerimizde özgürce yaşıyor kutluyorum duyarlı kalemini ve devrimci yüreğini saygı ve sevgiler sunuyorum ant+10

Evet bu fotoğraf ' bir serçenin,
açık pencereden içeri girmesi gibi... '

Dışarısı kar-kış-kıyamet, ortalık buz tutmuş...
İnsanlık adına yürek kafesimiz bomboş
Herbirimiz anahtarını bir yerde unutmuş...
Serçeyi alıp saklayamıyoruz ...
Üstelik utanmıyoruz....

Ne demeli sevgili Ulvi Koçu...
kalemin susmasın, yüreğin dert görmesin...

Bazen her söz kifâyetsiz kalır anlatmaya....yaşananlar ,ç,nde bir tek yürek bilir hisseder ve can kırıklarıdır onu çizen....hissettiren hüzendü şiir

var olsun kaleminiz
sevgiyle...şiirlerle kalın

Ne desem nasıl desem bilemiyorum.Gönlüm hüzünle doldu,çaresizliği bu denli hissettiğim ender zamanlardan biri.Şiir için bir yorum yapmayacağım.Daha doğrusu yapamıyacağım.Buna ne dil birşey söyler,nede kalem birşey yazabilir.Yalnızcana teşekkür edebiliyorum.Saygılarımla.+10