Fotoğraf Şiiri - Ahmet Baris Ay

En başta kapatılmıştı telefon suratına
Sen ise bir roman dolusu konuştun

Şehit adı verilmiş üç ağaçlık parkıyla
İçi varoştu mahallenin dışı otoban
Sandın ki
Yaşamaya gelmişti sokağına
Kedilerin vardı yokuşların
Bakkalın bile vardı
Gofret ile gazoz almaya
Henüz yanmamış ahşap bir binaydı umutların

Bir fotoğraf sanatçısı gibi geçti
Pencereden baktığınla kaldın
Bir serginin duvarına asıldı fotoğrafın