Fotoğraf Şiiri - Yavuz Değirmenci

Nedense resimde dertli çıkarım
Gözlerimde keder, mahsun bakarım
İnsanlar neşeli, hoş görsün diye
Gülmeye çalışır hep dudaklarım

Yürek söker dilimdeki ezgiler,
Derdim döker anlımdaki çizgiler
Hicranlı bakışlar kara yazgılar
Gönlümden yükselen ahı gizlerim

Çilem ak ak olmuş çıkmış saçımdan
Yüzümde maske var beyaz alçıdan...
Işığın altından ona bakarım,
Zindancı mı ne?Fotoğrafçıdan korkarım

Kabahat yoktur fotoğrafçılarda
Ben orada hayatıma ağlarım...
DEĞİRMENCİ gözümden yaş çağlarda
Dökerim derdime yaram soğlarım