Fotoğraf Şiiri - Birol Özdemir

hayatımın en güzel fotoğraf karesine düşmüşüm
siyah beyaz gibi, krem kahve
ikiye ayrılmış merdivenler var
biraz kırık dökük
taşlar var etrafında
dağınık, şekilsiz basamaklar
ve en tepesinde gökyüzü var aydınlık,

hayatımın en uzun merdiveninde durmuşum sanki,
sağı solu eski binalar,
demirler var en öndekinin en alt penceresinde,
binalar sanki bize doğru, eğilmişler gibi
kucaklar gibi,
ya da binaların sırtında
senelerce ton yük var,
hayatımın en yorgun binaları gibiler,
denize bakıyor bir kısmı
dinlenmek ister gibi bir halleri var,
ve ağaçlar var,
bir kısmı ağaçlara yaslanmış gibi,
fotoğrafa sığmamış ağaçlar,
hayatımın en uzun ağaçları bunlar
ağaçların dibinde yosunlar
yosunların altında taşlar var
binalar sağda solda,
ve taşların yanında basamaklar;
merdivenin üstünde hayatım var,
besbelli
en güzel fotoğraf karesine düşmüşüm hayatımın,
hayatımın öyle bir bakışı var.