Formlarda arkadaşlar ciddi ciddi sorunları dile getiriyorlar ama katılımlarda önemli bir artış olmadığına göre pek de ciddiye alınmıyor gibi…
Ben ciddiyeti bu yüzden sevemedim…
Ne gerek var buralarda toplanmaya? Buralarda ayakta dikilmekten ya da taşların üstünde kıçımızı eskitmektense, evlerimizde TV başlarında mafya filmleri izleyip, mafya elemanlarını omuzlarımızda taşırken, filmlerde küfrederek rahatlamak neyimize yetmiyor…
Parklarda otobüslerde gençlerin sevişmelerine karşı çıkıp, onların flörtlerini günlük sohbetlerimizde kınarken, TV başında 3 dk. birbirinin suratına bakıp on dakika görüşme odasında çay içirip, sonra evlenmelerini beklemek, olumsuz karar alanları, kibirli bulup suçlamak, o programları ağzının salyası aka aka sohbetlerin öncelikli konusu yapmak neyimize yetmiyor…
Evliliklerde, flörtlerde sevgiyi, dostluğu, uyumu aramak yerine, sakallı birinin duasını, ya da onları hiç tanımayan insanları imzalarını kutsamak, yani kendimize güvenemediğimiz için işi Allaha havale etmek neyimize yetmiyor…
Şimdi bu kadar bayati programlar varken, gelenek görenek olarak da beyinlerimize bunlar kazınmışken, mecliste haklarımızı koruyormuş diye Sırrı Süreyya Önder’in veya diğerlerinin kıllı kara suratlarını mı seyredelim?
Bir asır önce, Kapitilasyonlarla Emperyalist ülkeler Osmanlının gelir kaynaklarının %30’unu ele geçirmişlerdi… O zaman halk ayaklanmış ve kendilerine bu mücadele içinden bir lider çıkarmış… Emperyalizme karşı ‘zafer’ kazanmış… O sihirli değnek ondan sonra baş köşeye konmuş…
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta