Düşgücünün sınırlayamadığı mevziler,
ufuktan güç vermemeli piti umutlar.
Daima yaşadığınsın, daima yaşanan;
çiçekler ki bahçeler için yeşeren.
Okun ucunda kuklalar, iplerden aşeren;
atlıkarıncada hayalgüdü, tiyatral kıkırder.*
Aşkı nasıl da çiçekce yaşamıştık biz kadınım
Kendi kendime konuşup duruyorum
Dağlara giden patikalarda katılaşan bahar çamurlarında yalnızım
Beni deli sanıyorlar
Sokulmalarımızı unutamıyorum kadınım
Hani gece yarılarında anlatılan
Devamını Oku
Kendi kendime konuşup duruyorum
Dağlara giden patikalarda katılaşan bahar çamurlarında yalnızım
Beni deli sanıyorlar
Sokulmalarımızı unutamıyorum kadınım
Hani gece yarılarında anlatılan
düş gücünün sınırlayamadığı mevziler...
buradan yola çıkmak ve arayışları sürdürmek gerek..
Ah...Sevgili Akın Akça...harikasın sen...
sürekli hem düşlerin gücüyle ,hem de sözcüklerle oynayarak düşünceden düşlere süzülüp durursun..ya da düşlerden düşünceye...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta