Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Türkiye gerçeğinin tam anlamıyla anlatımını çok güzel yorumlamışsızın.Örnek bir çalışma.Tebrik ederim.Saın Kıymet Sönmez.
Mürsel Adıgüzel.
okul cagimda boyadigim ayakkabilar, sattigim simitler, calistigim insaatlar, cirak durdugum demirci ustalarin ana-avrat sövmeleri geldi gecti gözümün önünden simdi...ne diyecegimi bilemiyorum. Diyecegi olan varsa söylesin.. yureginize saglik, dost.
' değerler eldeyken kimse farkında değildir.kaybettikten sonra anlaşılır, yeri doldurulamayacak kıymetler.aşklarda, sevgililerde, bizde sınırsız emeği geçen varlıklarda öyle değilmi, varlıklarında es geçeriz, yokluklarında kıvranırız.hangimiz eski paylaşımları, dostlukları, sevgileri, açıkçası nimetleri aramıyoruz.adınız gibi kıymetli mesajlar içeren içten dizelerinizi kutlarım.' sevgiyle esen kalın.saygılar.
bu şiiriniz yüreğimde ince bir sızıyı karlı günlerede ayaklarında yırtık papuçlarla dolaşan boyacı çocuğu anımsattı,
sevgiyle
Onların bazıları da
Görmüyor kendine verilen nimeti
Tepiyor adeta
Okuldan kaçıyor
Marifetmiş gibi..... tebrik ederim.... sevgiler...
Bazen rüzgarlar ters yönde eserler...
Önemli olan rüzgara karşı nasıl yürünmesi gerektiğini bilmektir.
Çünkü;Rüzgarların yönünü değiştiremezsiniz...ancak yönünüzü ,elbet...
..
Saygılarımla.
Bu şiir ile ilgili 6 tane yorum bulunmakta