Fiziksel ve Ruhsal Olarak Şiiri - Onur A ...

Küçük bir çocuktum seni sevdiğimde,
Sevgi dediğim şey o zaman için oyundu belkide...
İlk uçurtmamdan bile çok sevmiştim seni,
Onun kadar yükseleceğini düşündüğüm için,
Belki de; onun yükseldiği kadar
Senin düşeceğini bilmediğim için...

Büyüdükçe aşkı tanıdım seninle,
Büyüdükçe seni tanıdım,
Zaman geçtikçe büyüdün içimde,
Kendimden geçtikçe senin sevginle
En derinine taşındın kalbimin gizlice...

En kuytu köşesiydin gönül mahallemin,
En büyük sokağıydın,
En güzel bahçesi...
Seninle yaşadığım enler,
Seninle yaşamadığım kadar güzeldi belkide...

Ben sendeydim uzun zamandır ama
Kim bilir sen nerelerdeydin?
Ben senli sevdayla can çekişirken,
Sen beni öldürme çabasında...
Ben senli günlerin hayalini kurarken,
Sen küllenmiş aşkların macerasında...

Sen boş sevdalardan medet umarken
Benden habersiz...
Ben senin gözlerinde umut aradım yıllarca,
Senden habersiz...

Boş bir çabaydı benimki,
Tabi çabaysa uzaktan seyredip anlamanı beklemek...
Boş bir sevdaydı aslında,
Anlamanı beklemiyorum,sana göre ağırdı
Büyük bir kısmında...

Şimdi sen bu kadar yakınken bana fiziksel olarak,
Bu kadar uzakken ruhsal olarak,
Ben uzaklaşıyorum,uzaklaşıyorum
Kendimden ve dünyadan...
Fiziksel ve ruhsal olarak...

Benim cansız halimi görünce yerde,
Sonrasında da bu yazdıklarımı,
Üzüleceğini düşünüyorum,
En azından içgüdüsel olarak...