Fizanda Figan Şiiri - Haydar Metin

Bendim kendimi
gecenin kokusunda saklayan
Turna donunda korkuyu gagasına takıp
Fizana taşıyan!
Arılar, daha Şebboyun özüne varmadan
Semaha durdum ol Ali daha doğmadan,
Güllerin Günlerin cemi cümlesi aşkına

Dogudan bir yel eser genzine
Toz toprak dolar ela gözüne.
Taş düşer kirpiginden üstüne
Yürektir kanayan bıçak bıçak!!

Bana ikide bir,
mesafeyi sevgi yok eder deyip durma!
Olmuyor işte!
Hoş, zaten buna pek inananda kalmadı ya!
Gidiyorum işte, öpüp koklamadan
Uzun yollara meyilli türkülerle
Gayri, Zühre Yıldızından inerim alnına!
Ve şavkım Sonbahar çalar Sarı Sarı !
Hüznüne esirim Zehra,
vakit geçti,
gelmez artık beklediğim güzel YARINLAR!
Ömrümü çaldı sevdaya kör bakan KADINLAR !

Haydar Metin