Hayattan beklentim yok sanıyorlar
İçimdeki ümit dağları aşar
Suratım asıkmış, aldanıyorlar
Yüreğimi gören gözünü kısar
Çaresiz birine tanık olup da
Nasıl gülünür ki o an ölüp de
İnsanım ben, uyuyamam bilip de
Eminim ki çoğu deli der, şaşar
Fıtratımda var bu hissediyorum
Dalga geçileni önemsiyorum
Mazlumun derdini benimsiyorum
Çizgimdir, benliğim hep böyle yaşar
Ah alamam, mahkûmluğu yeğlerim
İsyana düşemem, Hak büyük derim
Aksi mümkün değil, doğruluk yerim
Pişecekse gönlüm bu yolda pişer
Kayıt Tarihi : 8.12.2024 22:01:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!