Fitnenin Tarlası Şiiri - Mustafa Hoşoğlu

Fitnenin Tarlası

Yanardönerliktir fitnenin işi,
Canına zor gelir kendi yarası,
Her renge boyanır nasipsiz kişi,
Ya İman, ya küfür yoktur arası.

Kahpenin itleri kalleşçe vurur,
Meydana çıkamaz inlerde ürür,
Zorluğu görünce Batı’ya yürür,
Fitnenin tarlası olmuş orası.

Gözünde cesaret, göğsünde İman,
Mehmet’im kahpeye vermesin aman,
Kazınsın kökleri en yakın zaman,
Yerleri Cehennem, dardır burası.

Batı’dan beslenir imansız zalim,
Brüksel’den teröre verilir talim,
Kendine değince kesilir âlim,
Dünyaya yayılır çirkin narası.

Senin benim diye ayrım yaparsın,
Sözünü unutup haktan koparsın,
Masadan kalkınca şerre saparsın,
Sana da gelecek ateş sırası.

Canlı bomba olur ruhu esirler,
Kendini beğenir aklı kesirler,
İlaçla uyuşur korkak cesurlar,
Her yere yayılır leşin borası.

Bu işin olur mu yokuşu, düzü?
Terör, bela diyen vecihtir sözü,
Bugün de sizlere kırpmıştır gözü,
Brüksel’e yapıştı terör turası.

Bela; bazen ferdi, bazen geneldir,
Ucunu gören yok, sonsuz tüneldir,
Bu sorun ne ilktir, ne de finaldir,
Ey Batı, size de değsin karası!

Mustafa Hoşoğlu
22.03.2016