Fitne-i Ahirzaman! Şiiri - Cihat Şahin

Yadırgayıp çok şeyi, demeyin siz; ”bu nedir? ”
Bu ümmetçe beklenen; en dehşetli fitnedir!

Şu fitneden etmişler; istiaze tüm selef,
Değil hala farkında; bu belanın çok halef!

Moda sanır(!) bidati, hoşgörüyle karşılar(!)
Taş devrine benzedi, tüm pazarlar çarşılar!

Her sefihlik revaçta(!) yadırganmaz denaet!
Alkışlarla kutsanır(!) bin bir türlü melanet!

Her kesimde muteber, spor(!) diye top işi!
Olmuş seyre müptela; ummadığın çok kişi.

Hatip çıkıp hutbeye, dua eder maç için(!)
Amirleri çağırıp, demez; “vardır bir suçun! ”

Helal kılmış faizi(!) kart taşıyor müftüler!
“Zordur para taşımak(!) ne yapsın ki müftü(?) ” der.

Yapar artık program; şarkıcıyla, imamlar(!)
Sorsan şayet hocaya; kale gibi(!) iman var.

Savruluyor ekranda; halka göre fetvalar(!)
Alay konusu olur(!) salahat ve takvalar!

Umre yapar sosyete(!) hediyesi müskirat(!)
Onlar için umreler; değişik bir seyahat(!)

Uçağından inmeden, tesettürden(!) sıyrılır!
Bir gün sonra diskoda; hemen yeri ayrılır(!)

Yarım hacı(?) olurmuş, bu haspamlar biline!
Ağlasam mı, gülsem mi(?) nadanların haline.

Hakkı tebliğ edersen; olur adı dayatma(!)
Diyor bize dayatan; ”bana dini dayatma! ”

Gerçek dini yaşamak; oldu sanki imkânsız!
Karşı çıkar yaşasam; vatanımda imansız.

Münafıklar el üstü(!) kalburüstü(!) oldular.
Dalalete yepyeni, modern(!) bir ad buldular.

Diyaloglar(!) kurdular, rahip ile papazla(!)
Oldu tümü misyoner, gerçeğinden çok fazla.

Lağvettiler islamı(!) haniflikmiş yeni din(!)
Kendine gel ey ahmak! Reddediyor seni din!

Kardeş(!) diyor müşrike, tadil eder(!) ayeti!
Kim namına gösterir? Bu gerzekler gayreti?

Hangisini sayayım? Tadat ile bitmez ki!
Her derdime binler ah; çeksem yine yetmez ki!

Ateş tutmak avuçta, kolay imiş takvadan!
Karşı çıkar yaşasan; din-i hakka çok nadan!

Bahsedilen günlerin, ortasına düşmüşüz!
Fırkalara ayrılıp, hak dini bölüşmüşüz!

Dâhil eyle ya rabbi; en müstakim olana!
Hidayet ver layıksa; ondan muaf kalana!

Cihat ŞAHİN
29.06.2010-İZMİR