Fitne! Şiiri - Cihat Şahin

Çepeçevre sarıldık, bir fitne-i kebirle!
Ne kaçacak emin yer, ne gidecek diyar var.
Mücahede etsek de; her hepsiyle sabırla!
Ne sığınacak bir kale, ne güvenli miyar var.

İnsi, cinni, şeyatin; etmiş arzı istila!
Sığınaklar berhava, onca gayret boşuna.
Şu kuşatma planlı ve yapılır kast ile
Bunun adı imtihan, gitmese de hoşuna!

Sokaklara çıkılmaz; fitnelerin şerrinden!
Üryan gezen nisalar, cerh ediyor imanı.
Haram nazar kalpleri; oklar orta yerinden!
Günahların cezbesi; iptal eder izanı.

İnancında zayıflar; yanar, biter, kül olur!
Baştan alır günahlar; iradeyi, akılı.
Nice masum gençlere; memnu evler yol olur!
Müskiratla dost olan; düşünemez makul’ü.

Evler emin değil ki; ona kaçıp sığınsak!
TV denen musibet; başköşede pusuda.
Neler gelir başına; inanmazsan sığın bak!
Yalan satan diziler, koymaz gönlü asude!

En emin yer mescitken; orda bile sınav var!
Camileri süslerken, ihmal olur musalli.
Ne nasihat eden kul, ne de talip olan var!
Bu gidişle fitnenin, bence biraz zor halli!

Medet senden ey mevlam, gönder bize çareyi!
Akıllara tam şuur, kalplere de iman ver!
Yalnız senin indinde; her maslahat ve iyi!
Gani, gani lütfedip, sulh, sükunet, eman ver!

Cihat ŞAHİN
18.10.2010-İZMİR