Fisun Kökcü Şiirleri - Şair Fisun Kökcü

Uykularım bölük pörçük, yürek ağrısından,
Rüyalarımda haykırıp, ağlıyorum ben...
Sadece gündüz değil, geceler boyu,
Acımı, ellerimde taşıyorum ben...
.
Sanmıyorum ki geçecek, gün gelip bitecek,

Ağaçlarım vardı benim,
Çamlarım, köknarım, selvim,
Dutum, kayısım, eriğim,
Ve daha nicesi, sevdiğim...
.
Yaprak yaprak ağaçlarım vardı,

Hasret miydi, acı mıydı yaşadıklarım?
Bilemedim onca yıldır, buna şaşarım...
Bir garip sızı girer, ta yüreğime,
Göz göz bütün odalarını dolaşır...
Bir damar atar, orda bir yerde,
Nabzım delirmiş gibi hızlanır...

Hiç bir şey bitmez aslında,
Sadece bittiğini sanırız...
Belleğimizin en derinliklerinde bir yerde,
Bitti sandıklarımızı saklarız...
----------
Doktor Fisun Kökcü ---Muğla--- 14 Temmuz 2012

Gün ışırken,
Merhaba demek için yeni güne,
Kalkarım erkenden...
Bir bardak kahve,
Bir de sigara...
Dalar giderim ışıklara...

Bir kum tanesi girince içine,
Ağlar, ağlar istiridye...
Acıdan kıvrana kıvrana,
Başlar kum tanesini sarmaya...
Can özünü akıtır da,
Canından can katar kuma...

Hiçbir şeyi dert etme sen,
Olur gider, olur gider...
Gül, eğlen, sen de keyiflen,
Olur gider, olur gider...
.
Bunca yıl dertlendin, noldu?

Kaçamazsın dedim kendi kendime, çok söyledim,
Dinletemedim...
Hayat öyle oyunbaz ki mirim,
Kırk tilki dolaşır da kafanda, kuyrukları dolaşmaz,
Söyledim, dinletemedim...
.