belli ki...
bir rüzgardı
onu oraya savuran...
zira..;
oraya yol yoktu...
orada toprak yoktu...
su yoktu...
lakin orada,
bir fıtık çamı vardı...
mucize gibiydi...
kayalıkların başında
oturmuş..,
bizi.
fıstıkça selamlıyoırdu...!
fikret turhan-yalova
08.04.2013
Kayıt Tarihi : 8.4.2013 22:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!