Issızlıkta yaprak kımıldamıyordu.
Neydi o fısıltı?
Hazan, hüzün vakti.
Terk edilişlerin mevsimi.
Siz öyle sanın diyen uç uç böceği.
Yılan bile yalanlarımızdan bıkıp, kafasını toprağa saklamış.
Gölgeler, başlamış yalnızlarla arkadaşlığa.
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta