Bu benim , işte
Yalnız
Suskun
Ve sevgi sarhoşu .
Soğuk bir kentin eşiğinde
Bilinmezliğini anlamanın başlangıcındayım ,
Bütün evren
Varlığının
Çıplak ve kederli umutsuzluğunu
Gökyüzünün çaresizliğini
Buza kesilmiş ellerin .
Ve zaman
Akıp gitti ,
Durmaksızın çalan saatler
Bir sonbahar mevsimi ,
Biliyorum artık bu mevsimi
Okuyabiliyorum dillerini
Gizemini çözdüm artık mevsimlerin.
Sokak sessiz
Sokakta rüzgar
Ve bulutların gözyaşı dökülüyor,
Çiçeklerin sevişmesini izliyorum
İnce sapları
Kansız goncaları .
Bu hastalıklı yorgun çağı
Bu karanlık fikirleri sevmedim .
Bir kadın geçiyor
Sokağın sesizliğinde
Islak ağaçların gölgesinde
Ve geceyi aydınlatan mavi bakışları
Fısıldıyor kulağıma
O kanlı sözcüğü
Selam
Selam
Ve ben çiçeklerin sevişmesini dinliyorum
Soğuk mevsimin eşliğinde
Buluşmaların sevincinde
Ayrılıkların hüznünde .
Birlikteliğin acılı ve saçma deneyimlerinin
Durgunluğun bilgeligiyle
Döllenmiş gün batımında.
Onlar ki
Bir yüreğin tüm saflığını
Alıp gömdüler toprağın kalbine.
Mavi bakışın huzurunda
Maviye baka baka ölüyorum işte .
Çiçeklerin sevişmesini duyuyorum .
Eyy sevgilim
Selam olsun sana
Selam olsun gülüşüne.
2 . kitabım olan UÇURUM ÇİÇEĞİM şiir kitabında yayınlandı
Erhan ÜnlüKayıt Tarihi : 7.8.2021 18:41:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!