Firuze'nin saçları sarı
Gözleri yeşil,
Ama hiç dinmiyor ızdırabı,
Bir ferman ki
Durur boynunda asılı.
Yitik malıdır ilim.
Arayıp bulacak Çin'de de olsa
Lakin kapılar kapalı.
Hüzünden mi gözyaşları
Yoksa sevinçten mi?
Kapanıp seccadeye,
Secdeye durdu duralı...
Ah Firuze ağlama.
Yüreğimi dağlama
Benim derdim bana yeter.
Her şeyin çaresini veren Allah
Bir çare gösterir sana.
Firuze’nin elinde kitapları
Kapıda öylece durdu kaldı
Dondu gözünde yaşları
Adım atsa tutmuyor ayakları.
Bugün tam yirmi bir yaşında,
Hem aklı hem fikri başında,
Binlerce ders var onun
Vakurlu duruşunda
Ah Firuze ağlama.
Yüreğimi dağlama
Benim derdim bana yeter.
Her şeyin çaresini veren Allah
Bir çare gösterir sana.
Kayıt Tarihi : 25.4.2007 15:46:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Şevki Çiftçi](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/04/25/firuze-nin-saclari.jpg)
Yüreğimi dağlama
Benim derdim bana yeter.
Her şeyin çaresini veren Allah
Bir çare gösterir sana.
Doğru dediniz.Elbet bir çaresi olur. Tebrikler.
güzel bir şiirinizi okudum,
saygı ve selamlarımla,
O kapılar bir gün açılır inşaallah.
Yüreğimi dağlama
Benim derdim bana yeter.
Her şeyin çaresini veren Allah
Bir çare gösterir sana.'
Ağla Firuze ağla... Bu günlerini hiç unutma. Ayaklarını kesen, kollarını kıran, ilimi bilimi sana çok gören, direncini küçümseyen bakışlarla, zehirli dillerle, yasaklarla kırmaya çalışıp, vakurunu terk ederek dilenci ruha bürünmeni isteyenleri hiç ama hiç unutma. İnsanın başına ne geldiyse bu affedici unutkanlığından geldi. Unutma ki sana kalemi kağıdı tutmayı, fethedilmiş yerlere girmeyi, insanlığının en doğal haklarını gaspetmeyi emellerine alet eden zalimlerin hasat mevsimi geldiğinde, tırpan tutan ellerden ol. Ağla Firuze ağla.
Şiirinizi yürekten kutluyorum. Tam puanımla sayfamda.
TÜM YORUMLAR (16)