Unutulmuştuk bir kara parçasında
Haritanın en karanlık y(alanında)
Sancılarımız saçını beyazlatırdı
Umutlarımızın umut dağıtan
Mevsimlerin baharında
Firuze bir çocuk gibi koşardın
Tükenmişliğin içinde yeniden
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




geniş anlamlara hakim bir çalışma aşk ve tutkunun haricinde ülkede yaşanan gerçeklerinde vurgusu var
kimi zaman çaresizlik ve acizlik anında tek sığınılacak liman firuzenizin kolları olur sevgili şair
kimi zaman en güzeli budur inanın insanoğlunun huzurada ihtiyacı vardır
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta