olağanca heybetinle
çarpınca sen yüzüme öfkeni;
gök,ak göğsünden sağaltmıyor
ulu orta döküyor kederi.
çicekleri kopuyor
taç yapraklarına gizlediğim kelimelerin.
yüzler'ce yürek dilcesi
binlere bölünüp par/ç/alanıyor.
uğultulu kulaklarım cennetin
kararsız bulutlarını dinliyor..öz/
Kayıt Tarihi : 19.6.2024 03:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Karadeniz'e nazır, fırtına öncesi yürek süzülüşü.. haziran/ on yedi
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!