Fırtınalı Bir Günde

Yine kirlenmiş camların önünde,
Yine sensiz
Yine bilerek senin imkansızlığını,
Yalvarıyorum Rabbime,
Fırtınalı bir günde...
Damla damla yağmur kemirirken betonu,
İçimde cevapsız kalan,
Bir sevdanın yokluğu,
Yakar beni baştan aşağıya
Sakın sanma isyanımla
Uğuldayan rüzgarın durduğunu...
Canı açtım, yüzüme vurdu ölümün soğukluğu,
Camı kapattım yaktı beni aşkının yokluğu,
Yine resmin elimde
Yine tutukluyum cennet gözlerinde
Yine bekliyorum ümitsizce
Fırtınalı, soğuk bir günde...
Rüzgarın heybetiyle ağaçlar dize gelir,
Yapraklar uçar bir yana
Yerdeki karlar erir,
Karşımda kışın aklığıyla kıvranan dağlar,
Bana derki:
Karşılıksız olsa da sevilir...
Yine bakıyorum kirli camlardan
Yine bekliyorum yüreğime aşkı
İsyan tohumları ektim yine yüreğime
Fırtınalı soğuk bir günde...
Lambalar söndü hayalin aydınlatır beni,
Sobanın üç yuvası yansa da üşütür beni,
Sende öğrendim ben karşılıksız sevmeyi,
Ağzımdan dumanlar çıkar, ararlar seni,
Yine senin için bir şiir yazıyorum
Yine senin için başladığım şiiri bitiriyorum,
Ve işte son sözümü söylüyorum
Ağlamadan,
dillerim dolaşmadan,
yumruğum çözülmeden gecenin karşısında
şafaktan utanmayıp, utandırmadan aşkı
üzerime yüreğimden başka muska takmadan
haykırıyorum...
“SENİ SEVİYORUM...