Fırtınalar kopuyor benligimde
Kimsenin fark edemedigi
Şitdedi çok büyük
Deniz azmışcasına kıyıya varırken
Dalgalar yüregimi delip geçti
Yok etti benligimi tümüyle
Suçum inanmak güvenmek
Sevmekti sadece
Delice kuş kanadında
Kadının namusundum hani
Nerede diyen diller
Nerede güzelim gözlerin sahte
Neredeysen orda kal sevgisiz
Arama namusum dedigin kadını
İnanmaz kanmaz artık sevdigine
Tek suçum sevmekti seni
Ödülü sevilmekmiş sandım
İnandım safça çocukca
Cezazı büyükmüş sevilmeden sevmenin
Fırtınalar şahlandı acı vermekte
Yüregim bitti tükendi
Umutlarda bitti hayallerde
Çöktüm yaşlandım bir anda
Yanlız acıyla rengsiz
Kimse fark etmedi yaşlandıgımı
Mutsuzum şimdi özlemiyle
Elim ayagım tutmuyor şimdi
Sevmeyi ögrendiyse bu yürek
Unutmasınıda ögrenir elbet
Zor olsada bu yaşta silmek
Unutacagım gün gelecek elbet
Sevgi sözcüklerini sahte
Güzel gözlerini sahte bakan
Unutacagım elbet unutacagım
Kayıt Tarihi : 7.2.2007 19:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İsyanın her türlüsünü haklı kılan bir duygu...
Ve bu duyguyu dizelerinde barındıran bir şiir....
Bu zor duyguyu şiirleştiren kaleminizi ve ateş söndü deseniz de dumanın halâ tüttüğü yüreğinizi gönülden kutluyorum.
saygı ve sevgiyle,
Ünal Beşkese
Ahmet AYAZ
TÜM YORUMLAR (54)