FIRTINALAR KOPAR İÇİMDE
Şu gördüğünüz sahte gülümsemedir yüzümde
Bilemezsiniz ne fırtınalar kopar içimde
Benim her bir derdim zehirli hançer biçiminde
Bilemezsiniz ne fırtınalar kopar içimde
Düşü bile zordur baharım kışa döner durur
Her söz kör bir kurşun gibi gelirde beni vurur
Bıraktım Ahirete belki hesap o günde sorulur
Bilemezsiniz ne fırtınalar kopar içimde
Felek topunu tüfeğini toplar bana gelir
Tek derdi benmişim gibi davranır durur zahir
Nasıl başa çıkarım bunlarla olsam da tahir
Bilemezsiniz ne fırtınalar kopar içimde
Çöldeki kum tanesi gibi savurur her yana
Dökesim var içimi masal gibi gelir sana
Hep dönerim yıllarca kerem gibi yana yana
Bilemezsiniz ne fırtınalar kopar içimde
Dertleri ilmek ilmek doku muşum kilim gibi
Ömrüm geçip gidiyor sonu belli film gibi
Kör bir kuyunun içindeyim görünmez dibi
Bilemezsiniz ne fırtınalar kopar içimde
Baharda vurgun yemiş gibi kendimden geçmişim
Beden sanki benim değil zehirli su içmişim
Küçücük bir murat alamadan göçüp gitmişim
Bilemezsiniz ne fırtınalar kopar içimde
Kötümü olurdu bu hayatta bende gülseydim
Gelir miydim dünyaya bunca dertleri bilseydim
Kurtulabilir miydim bütün bunlardan ölseydim
Bilemezsiniz ne fırtınalar kopar içimde
07/09/2020/YILDIRIM DOĞMUŞ...
Kayıt Tarihi : 8.9.2020 20:33:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!